Star Wars-fans houden een gezamenlijke verkleedpartij, vrachtwagenchauffeurs toeteren naar collega’s en tegenstanders van vluchtelingen trekken collectief ten strijde tegen azc’s. Groepsvorming is niet te voorkomen. Sterker nog: we willen allemaal ergens bij horen. Ik zelf ook. Op mijn werk, bij mijn vriendengroep en in de wereld. Onderdeel zijn van iets groters waar tegelijkertijd niet iedereen onderdeel van is. Om mijzelf belangrijk, gehoord en waardevol te voelen. Een groep om aandacht.
Buitengesloten worden is één van de ergste pijnsoorten die een mens kan ervaren. Soms word je als individu buitengesloten, maar ook als groep kan je worden bespot, uitgespuugd en in een verdoemhokje geplaatst. Buitengesloten dus. Omdat er een paar onverlaten binnen je eigen groep zich beter durven te voelen dan de ander. En dat uitdragen met moord, geweld of bedreigingen. Waardoor jouw groep direct wordt bestempeld als het kwaad.
In de sportwereld is groepsvorming het zichtbaarst. Mens tegen mens, club tegen club en land tegen land (of planeet tegen planeet, zoals bij Star Wars). De ene keer juichen we samen, de andere keer tegen elkaar. We zijn fanatiek. Willen dat ‘onze mensen’ winnen. Zijn verrukt met een overwinning en balen van verlies. In de meeste gevallen gaat dat zonder geweld of on(mede)menselijk handelen tegenover de tegenstander. We zijn sportief. Weten dat sport maar een spelletje is.
Sport is immers door mensenhoofden bedacht. Net als de grenzen van landen ooit door mensenhanden zijn getrokken. En de taal door mensenmonden is gemaakt. Eigenlijk verschillen we in niets, maar zijn we door een mix van omstandigheden in onze eigen groep beland. Een groep die niet minder of beter is dan de ander. Natuurlijk mogen we trots zijn op eigen leden en cultuur, steun vinden bij elkaar en de talenten van andere groepen betwisten in sportwedstrijden. Zolang het maar uit respect en gelijkwaardigheid gebeurd.
Geen groep is goed en geen groep is slecht. De daden van sommige leden wellicht wel, maar dat wil niet zeggen dat we gelijk iedereen als kwaad mogen bestempelen. Daarmee vergroot je juist het isolement van de groep, voelen meer leden zich buitengesloten en bereik je het tegenovergestelde van wat je wil bereiken: nog meer onmenselijkheid. Kijk maar naar het azc-verhaal. Als groep wil je gehoord worden, je angsten kunnen uiten en het gevoel hebben dat er ook serieus mee om wordt gegaan. Niet onbegrepen en minderwaardig als het kwaad aan de kant worden geschoven.
Neem de tijd om de ander – als groep of individu – te zien en te ontdekken. Respecteer andermans visie, voel je niet superieur, blijf luisteren, neem jezelf of je groep niet te serieus en wees sportief. Ons bestaan is uiteindelijk slechts een levenslang spel. Een verkleedpartij.
Volg Derks op Instagram / Facebook / YouTube. Of doneer.
Een WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels?
Voeg 06-57835955 toe, stuur een berichtje en blijf op de giga-hoogte!
