“Mijn vader heeft alzheimer en we mogen hem niet zien…”

door Bas Derks

Ik kan niet alles meemaken en heb niet overal verstand van. Dus wil ik ook graag anderen aan het woord laten. Over de mooie en minder mooie kanten van het leven (dm je verhaal). Vandaag geeft Marjolijn ons een kwetsbaar inkijkje in haar leven en vertelt ze over haar vader met alzheimer. 💛 voor deze twee prachtmensen.

“Mijn pap heeft de ziekte van Alzheimer en woont sinds een paar jaar niet meer thuis. Als we binnenkomen is er herkenning, het voelt vertrouwt, maar hij noemt me eigenlijk nooit meer uit zichzelf bij mijn naam. Het is daarom extra fijn om dicht bij hem te zijn, te knuffelen en samen te wandelen en erna iets te drinken – iets wat we altijd doen als we bij hem zijn.

We denken dat pap weinig van de corona-uitbraak meekrijgt, maar dat weten we natuurlijk nooit zeker. Vanwege de huidige maatregelen mogen we pap al een tijdje niet opzoeken in het verpleeghuis. We missen daarom onze wekelijkse bezoekjes aan hem. We missen hem, nog meer dan normaal.

Het moet haast wel anders voor hem voelen. We denken bijvoorbeeld dat hij nu niet aan ons denkt of ons mist, maar ook dat weten we niet zeker. We sturen hem regelmatig kaartjes met foto’s van onszelf en een stukje tekst erbij, soms ook met iets lekkers. Ik probeer dan goed na te denken wat ik schrijf en hoe hij dit leest.

We denken er natuurlijk wel aan om hem van een afstand eens te bezoeken. Dan kan een van de verzorgende pap meenemen op de galerij buiten en wij kunnen dan vanaf de parkeerplaats of tuin zwaaien en met hem praten. Maar het voelt alsof dat voor hem geen meerwaarde heeft. Wellicht dat dat hem in verwarring brengt of dat hij niet goed begrijpt wat er aan de hand is. Ook als we fysiek aanwezig zijn, is het nogal wat wanneer je elkaar geen knuffel kan geven…

Maar als de huidige situatie langer aanhoudt, dan denk ik dat we dat toch willen organiseren. Als hij ons gezicht maar goed kan zien, denk ik dan, dan kunnen we plezier hebben op een gepaste afstand. Pap houdt van lachen en geniet enorm van de zon. Dat kunnen we gelukkig nog wel regelen!

Ik hoop gewoon dat hij weet dat we van hem houden en hij dat ook voelt.”

Lees nu: Jij bent niet knap, bruin en gespierd genoeg!

Vind jij ook leuk

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy