geluk ongeluk derks

What doesn’t kill you, doesn’t kill you.

door Bas Derks

What doesn’t kill you, makes you stronger. Ik zie deze quote ontiegelijk vaak voorbijkomen. Met een mooi, inspirerend plaatje ook. Werkelijk waar prachtig. Ben het alleen niet eens met dit blinde optimisme. Ik word juist kwetsbaarder met de jaren. Overlijden van naasten, ziekten, gewelddadige overvallen en ongelukken, laat zijn sporen na. Ik leer ermee omgaan, maar sterker? Neu.

Ik strompel nu 8 weken rond met een kapotte knie. Onzekerheid en doorzettingsvermogen wisselen elkaar in razend tempo af. Het ene moment verwacht ik dat het meevalt, niet veel later hoor ik dat zowel kruis- als knieband gigantisch zijn ingescheurd. De ene dag loop ik fluitend 2 kilometer met een brace, de andere dag kom ik met pijnlijk veel moeite 2 meter vooruit.

Begrijp me niet verkeerd. Ik houd van optimisme. Er is alleen wel een grens. Want als iemand mij nu zou zeggen. “Ah joh, kom op, je weet wat ze zeggen: what doesn’t kill you, makes you stronger!” Dan zou ik diegene met een vernietigende blik aankijken. Ik weet dat het lief bedoeld is, maar volgens mij maakt 7 weken thuiszitten je eerder zwakker dan sterker. Mentaal dan? Ik was er psychisch een stuk beter aan toe zonder deze blessure…

Ik denk dat het juist goed is om zo nu en dan toe te geven en te voelen dat het leven wreed is. En daardoor best wel $%#@e. Het is helemaal prima om alle frustraties eruit te schreeuwen. Of samen met je tranen te laten ontsnappen. Dat lucht op en geeft een realistische blik op het bestaan. Zodat we daarna kunnen proberen om verder te gaan, want uiteindelijk is er maar één conclusie: ik leef nog.

What doesn’t kill you, doesn’t kill you. We zijn hier en moeten door. Want of het nu goed of fout gaat: ons hart klopt. Er bestaat geen leven waarin we non-stop blaken van fysieke en psychische gezondheid. Er is geen ‘wat als…’. Geen parallel universum waarin we nooit een ziekenhuis zien, allemaal met gemak 121 worden en in onze slaap overlijden. Dit is het leven dat we krijgen. Het enige leven. Ons leven. Op dit moment inclusief virus- en knieprobleempjes, maar nog (lang) niet voorbij.

wie vrolijk is,
mag ook mokken,
en wat fout gaat,
kan wel kloppen

Lees nu: Ik mis Lily (82) en onze wandelingen…

Vind jij ook leuk

1 Reageer

Laat me, maar laat me niet los. - Dit is Derks maart 31, 2020 - 8:46 pm

[…] Column […]

Reply

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy