Ik vroeg me af of de sprookjes van tegenwoordig net zo romantisch zouden zijn als de vroegere Disneyfilms, maar kwam tot een andere conclusie in dit gedicht:
dit verhaal gaat over een man
die hoorde over een prinses
en een draak in een kasteel
maar hij wilde haar niet redden
want hij had liever Netflix & Chill
dit verhaal gaat over Sneeuwwitje
die langzaam in een appel stikte
want de dwergen, alle zeven
waren drukker met hun eigen leven
dit verhaal gaat over Roodkapje
die nooit grootmoeder heeft bezocht
ze kwam niet in het bos, zelfs geen stapje
want ze had net nieuwe schoenen gekocht
dit verhaal gaat over Hans en Grietje
die meer bezig waren met balans
en taarten gemaakt van rode bieten
dan de kans om te snoepen en iets
meer van het leven te genieten
dit verhaal gaat over de kleine zeemeermin
ze kon eindelijk weer lopen
maar daar had ze geen zin meer in
want ze vond dat een man maar
naar haar moest komen
dit verhaal gaat over alle sprookjes
die heden ten dage
alleen nog om onszelf
zouden draaien
happily ever after
is niets meer
dan een gezegde
zolang IK maar lang
en gelukkig leef
is nu het sprookje
waar iedereen
naar streeft
maar zeg nou zelf
deze individuele verhalen
zijn toch vele malen saaier
dan sprookjes
over ons samen
