DEEL DIT BERICHT MET TIEN MENSEN, WORD RIJK EN VIND DE WARE

Een rijke Zwitser wil zijn fortuin met je delen. MET JOU! Je bent uitgekozen uit 3.545 mensen. Beweeg wel eerst de muis richting linkeronderhoek en spreek de woorden ‘kip’, ‘mies’ en ‘ribbel’ uit. Wellicht vind je ook nog de ware als je vijf seconden F6 indrukt. MAAR: wel even doormailen. Naar minimaal tien mensen. Anders ga je morgen dood. SUCCES!

Met de toevoeging ‘Ik geloof er niet in, maar je weet maar nooit.’ stuurden hotmail-vriendjes deze bangmakerij door. In plaats van aan de (beloofde) stinkende rijkdom, zat er eerder een luchtje aan de berichten zelf. Ook wel kettingmails genaamd. Toch trapte men er telkens in en werd de ketting verlengd. Of het angst was of medelijden voor de middelmatige schrijver weet ik niet, maar hoofdschuddend verwijderde ik ze dagelijks uit mijn mailbox.

Het belang van de afzender begreep ik nooit, desalniettemin vond m’n hoofd het heerlijk om te dagdromen over de eerste schakel van deze berichtenketting. Mijn brein fantaseerde monniken, die zich – na hun huis-, tuin- en bierbrouwklusjes – met z’n allen verzamelden op een centraal punt in het klooster. Bij de enige Windows 95-beeldbuis die het eeuwenoude gebouw rijk is. Handenwrijvend en gniffelend bedenken ze daar een verhaal over het fortuin van Bill Gates, een nieuw hotmail-betaalsysteem of de dood van een vrouw die ‘zo stom was geweest de mail niet door te sturen’ en daardoor stikte in een druivenpit.

Het hoogst haalbare was de mail terugkrijgen van iemand waarnaar die niet gestuurd is. Dan galmden de klokken, werd het bier ontpopt en de pijen ingeruild voor trainingsbroeken. Feest was het. Jaloersmakend feest. Elke dag weer. Eerst wilde ik de monniken nadoen en ook zo’n mail opstellen. Puur voor de lol. Maar dat doorsturen vond ik een beetje gênant. En zo dadelijk werkte het niet. Dus liet ik het alsnog over aan de naamloze kloosterbroeders in mijn hoofd, die niet veel later een volgende mailvriend bij de neus namen.

Achteraf zijn zulke kettingmailtjes onschuldig. Vooral als je ze vergelijkt met de huidige phishing-mails. Berichten die op een slinkse manier hengelen naar al je persoonlijke gegevens. Om uiteindelijk je computer te hacken of je bankrekening te kraken. Ook hier ben ik (nog) niet ingetrapt, maar de misdadige mailmannetjes worden steeds gewiekster. Het is een kwestie van tijd tot ik onopzettelijk een link open die achteraf niet van mijn bank blijkt te zijn, maar wel de rekening van die bank ledigt. Of mijn totale computer overneemt. Of al mijn naaktfoto’s van internet verwijdert. Een nachtmerrie.

Nee, geef mij maar de kettingmailtjes. Met hun capslock-titels, spelfauten en naïeve doorstuurders. Hoog tijd om ze nieuw lezen in te blazen. Door deze blog te delen bijvoorbeeld. Daarna duimen dat de ware monniken hem lezen en vervolgens hun computer aanzwengelen. Opnieuw gniffelend een prachtig verhaal verzinnen. En die naar iedereen doorsturen. Zodat wij, bij ontvangst, weer even hoop op stinkende rijkdom en feeërieke liefde koesteren. Zonder daadwerkelijk bedonderd en beroofd te worden. SUCCES!

PS: Ik geloof er niet in, maar je weet maar nooit.

Een WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels?
Voeg 06-57835955 toe, stuur een willekeurig berichtje en blijf op de giga-hoogte!

Of volg Derks op Instagram / Twitter / Facebook. Of doneer.