Een (hijgende) mopshond maakt geen grappen

“Het zijn echt clowntjes, ze zijn zo grappig.” Ik kijk een reportage van EenVandaag die bij een mopshondenbijeenkomst is. De mopshond bestaat al eeuwen, maar is de laatste jaren een immens populair huisdier geworden. En hoe populairder het hondje werd, hoe kleiner de snoet. Ik heb er even onderzoek naar gedaan en het aantal bij dit ras bekende erfelijke aandoeningen is 20(!) (en dan zijn er hondensoorten die het nog erger hebben, zoals de Franse Bulldog en King Charles Spaniël) met alle gevolgen van dien: “Kort nadat ze waren ingetrokken bij hun nieuwe baasjes, gingen de mopshondpups dood aan de gevolgen van een auto-immuunziekte. Gillend van de pijn” (Bron: Volkskrant)

Toegegeven, de mopshond en hun baasjes intrigeren mij. Om die reden zit ik al een jaar in de Facebookgroep ‘Mopshonden liefhebbers en friends’. Ik had verwacht om alleen maar foto’s van mopshondjes in een studio langs te zien komen of filmpjes van een mopshondje dat zogenaamd iets grappigs doet. Je eigen mopshond is namelijk het allermooiste kindje van de wereld. Toch bleek dit totaal niet het geval.

Ja, ze zijn er wel, die foto’s en filmpjes, maar het gaat net zo vaak over de vraag: hoe en waar opereer ik mijn hond? “Hij heeft na een paar minuten spelen een raspende ademhaling en is dan totaal uitgeput” en “Mijn hond maakt een heel gek geluid uit zijn neus tijdens het slapen.” Ik weet nu zelfs al dat het een zogenaamde BOS-operatie is, waarbij het gehemelte van de mopshond wordt ingekort, de amandelen verwijderd en neusgaten vergroot…

“Ja, hij heeft het benauwd, maar dat is op zich niet erg, hoort erbij”, zegt een man in de reportage. WHUT?! Waarom koop je zo’n beest als je weet dat het kapot is? Je koopt toch ook geen stuk product in de supermarkt? Een stofzuiger die na 2 minuten een half uur moet bijkomen? Je gaat terug naar de winkel en stelt de maker aansprakelijk dat die een beter product fabriceert. Nou, bij dieren (die verdorie een hart hebben) gebeurt het tegenovergestelde. Het product proberen we zelf op te lappen en de maker (fokker) komt ermee weg. Gaat gewoon rustig door met kapotte producten (mopshonden) maken.

“Ja, een plat snuitje is schattig!”, zegt een ander bij EenVandaag. Zullen we jouw neus eens in je hoofd drukken en dan een marathon achter de bal aan laten rennen? Dan weet ik zeker dat je ook uitgeput op de grond ligt te hijgen. ‘Onmenselijk’, zouden we zeggen. ‘Inhumaan’. Toch doen we dat die beesten iedere dag (met plezier) aan. Ik vind het schrijnend.

Oké, ik geloof oprecht dat mensen met een mopshond het allerbeste met hun huisdier voorhebben. De liefde voor deze beestjes van de mensen in de Facebookgroep spat van mijn beeldscherm af. Anders geef je ook geen massief bedrag uit aan zo’n operatie. Het probleem is wel: je houdt de vraag en daardoor het fokken in stand. Telkens worden er nieuwe, kapotte honden geboren die van wieg tot graf te lijden hebben onder onze grillige behoefte om de natuur naar onze hand te zetten. Wegkijken en je eigen hond met zoveel liefde mogelijk verzorgen is dan – helaas – niet meer genoeg. Er moet meer gebeuren, het liefst helemaal niet meer kopen, want ze kunnen er nog zo clownesk uitzien:

Een (hijgende) mopshond maakt geen grappen.

Lees nu: Wraak stinkt

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!