Een kiekje achter je schermen

Een wulps kiekje vliegt in de groepwhatsapp. Hij is van mij. Ooit gemaakt voor m’n ex. Geen geslachtsdelen te zien overigens. Een kuise sekstape. Mijn vrienden gaan helemaal los. Ze lachen zich kapot, typen ‘Neeeee joh!’ en laten de foto giechelend aan hun vriendin/vrouw zien. Het is geen bijzondere foto. Je zou hetzelfde zien wanneer je met mij een zee of zwembad induikt. Sterker nog: op de zomerse profielfoto van onze groepsapp staan we in onze zwembroek. Maar daar doet niemand moeilijk over…

Wanneer de zomer nadert, wordt social media plots overspoeld met nietsverhullende bikini- en zwembroekfoto’s. Doen we niet moeilijk over. Integendeel. Die plaatjes worden het meest gewaardeerd. Naast ‘Gevaarlijk knap’ of ‘Misdadig lekker’ valt er geen onvertogen woord. We delen moeiteloos ons lichaam. Tot een dame (of heer dus) een lingeriefoto deelt. Dan zijn de haatrapen gaar. ‘Slet’, ‘Aandachtstrekker’ of ‘Jou wil ik wel doen’. Er is niet meer te zien, wel meer te vinden.

Het verschil zit in de omstandigheden waarin de foto genomen is. Het strand of zwembad betreft namelijk een publieke ruimte. Een ruimte waarbinnen je degene van desbetreffende zwembroek- of bikinifoto kan aantreffen. Dus vindt ons brein het heel normaal dat daar ook een afbeelding van gedeeld wordt. Wanneer iemand in zijn of haar privésfeer een foto van een halfnaakt lichaam schiet, dan ligt het anders. Je ziet die ander namelijk nooit in die omstandigheden. En nu plots wel. Dan klopt het in ons hoofd niet meer. Is het ongepast. Of aandachtsgeil.

Alles hangt af van je intenties of wat men (onbewust) denkt dat jouw intentie is. Post je een foto van je halfnaakte lichaam voor de aandacht of omdat je het oprecht een leuke foto vindt (ook zonder tientallen duimpjes)? Maak je een foto van je arm met een naald, omdat je anderen wilt aanzetten tot bloeddonatie of wil je de mensheid je goedheid laten zien? Deel ik teksten in de hoop dat zoveel mogelijk mensen mij waarderen of denk/wil ik er ook echt iets mee bereiken?

Ik loop er dagelijks tegenaan. Wat is mijn intrinsieke motivatie, mijn daadwerkelijke intentie? En dan niet alleen op het gebied van social media. Spreek ik bijvoorbeeld af met een meisje, omdat ik mij gewaardeerd wil voelen (lees: zoenen) of omdat ik haar zo’n leuk persoon vind? Ben ik oprecht geïnteresseerd in het verhaal van mijn vrienden of wacht ik op het moment dat ik de mijne kan doen? Wil ik werken vanwege het salaris of is salaris een mooie bijkomstigheid van werk dat ik het liefste doe?

Iets doen met de intentie om er rijk, machtig of bekend door te worden, zal je geest nooit voldoening geven. Heb je 10 likes, wil je er volgende keer 20, heb je er 20, ga je de keer erna voor 50. Idem dito voor geld. Of voor macht. Je wil alleen maar meer, meer, meer…

Natuurlijk hoop je dat hetgeen waar je trots op bent gewaardeerd wordt (zoals nu). Er is altijd een achterliggende motivatie van egoïsme. Maar toch, zolang de hoofdreden van je daden het inspireren, helpen, vermaken, informeren en liefhebben van de ander is. Niet het profileren van jezelf. Dan zit je op de goede weg. Aangezien je dan een doel hebt waar je achterstaat, een doel dat gericht is op het geluk van de ander in plaats van het eigen geluk via de ander. Een doel dat vele malen duurzamer is dan de korte geluksinjectie van een euro, vrijpartij of like.

Waarom en waarvoor doe ik wat ik doe? Is mijn intrinsieke motivatie rechtvaardig of door mijzelf gerechtvaardigd? Dat is de vraag. Wees eerlijk tegen jezelf. Verwijder de zelfbescherming. En onthul de werkelijke bedoeling van je daden.

Wat is jouw naakte intentie?

Lees nu: Tinder is alleen voor seks

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!