“Die Turken blijven allemaal aan elkaar plakken…”, riep ik een paar jaar geleden. “Eigen winkels, eigen vriendengroepjes, eigen taal, eigen alles. Zo integreer je nooit.” Destijds woonde ik in een wijk vol mensen met voornamelijk Turkse roots. En zag hen – vanaf mijn balkon – alleen maar samen optrekken. Ik vond dat ‘zij’ wel beter hun best mochten doen om bij Nederland te horen.
Samenwonen
Een jaar later verhuisde ik en sinds een paar maanden woon ik samen met Roos in mijn huis. Of ja, ik woonde er eerst zelf en nu is Roos erbij gekomen. Ons huis dus. Niet van mij, niet van Roos. Van ons allebei. En dat betekent: aanpassen. Samen tot concessies komen over meubilair, huistaken, etenstijden, etc. Zij heeft even veel recht op het huis als ik heb.
Witte mensen blijven allemaal aan elkaar plakken
Op 1 januari 2020 had rond de 13,7% van de Nederlandse bevolking een niet-westerse achtergrond. En ik heb daar niet tot nauwelijks contact mee. Ik heb een witte vriendin, alleen maar witte vrienden, zat op een witte basis-, middelbare en hogeschool, heb louter witte collega’s en stap nooit buiten die witte bubbel. Wie is er dan slecht geïntegreerd? Ik. Witte mensen – zoals ik – blijven allemaal aan elkaar plakken…
Integratie stopt nooit
“Wij hoeven niet te integreren, wij zijn Nederlanders.”, legt Sylvana Simons duidelijk uit. “Dat is het verschil tussen logeren en samenwonen. Als ik kom logeren, bepaal jij de regels. Als we gaan samenwonen, bepalen we die samen. En wij logeren hier niet, wij wonen hier samen met jou.”
Integratie is niet iets waar alleen mensen met een niet-westerse achtergrond aan moeten werken, maar ik ook. Bovendien stopt integratie nooit (dank aan antropoloog Sinan Cankaya voor dit inzicht in ‘Terug naar de Akbarstraat’). We zullen altijd opnieuw moeten zoeken naar een nieuwe balans, waardoor het huis – Nederland in dit geval – bewoonbaar is voor alle inwoners en niet alleen voor witte mensen zoals ik. Ik hoop komend jaar steeds meer uit mijn witte bubbel te stappen (en als je mij daarbij kan helpen, hoor ik het graag). Zodat we ooit over alle inwoners kunnen zeggen en ik ook al over ‘die Turken’ had moeten zeggen:
“Die Nederlanders blijven allemaal aan elkaar plakken.”
Lees nu: Ik ben een witte Nederlander en heb dat nooit beseft
