Ik ben jou

Ik ben niets. Eén van de massa. Een zandkorrel van het universum. Of nog kleiner. Van mijn dood merkt niemand iets. Hoogstens een paar die een traantje laten. Vervolgens rustig verder leven, net als de rest. Tot hun dood, waar ook niemand iets van merkt.

Ik ben uniek. Tenminste, zo voel ik mij. Puur om mijn bestaan nog van enige waarde te voorzien. Ik kan dingen en ook dingen niet. Heb talenten en onvaardigheden, vertrouwen en onzekerheden. Ik zie de wereld anders dan anderen. Mijn kijk op het bestaan is de juiste. Vind ik. Want ik ben anders.

Ik houd van mensen. Haat ze. Heb er geen band mee. Of ken ze niet. Heb vrienden, familie en kennissen. Maar niet te veel, van alles een beetje. Ben niet uitgesproken populair of extreem introvert. Dartel wat rond tussen liefde, vriendschap en sleur.

Ik ben bang. Bang om vergeten te worden. Bang om imperfect te zijn. Bang om niet gemogen te worden. Bang om dik te zijn, of lelijk. Bang om te leven. Bang om te dood te gaan. Bang om bang te zijn.

Ik geniet. Van het intens korte leventje. Van mensen. Van lieve, leuke, gekke mensen. Van het verleidelijke zomerbriesje of feeërieke winterzonnetje. Van dansen in mijn eentje of hossen in de kudde. Ik ben dat. Die leeft van geluksmoment tot geluksmoment. Daartussen maar wat doet. En dat zalig vindt.

Eigenlijk ben ik iemand als ieder ander. Beetje sportief, beetje sociaal, beetje gek. Met geluk twee keer per jaar in het buitenland. Met caravan, bus of vliegtuig. Bijtanken en –kleuren na een jaar werken of school. Samen met de rest, de anderen.

Ik ben gemiddeld: uniek, anders en hetzelfde. Ik ben gelukkig, want ik, ik ben jou.

Volg Derks op Instagram / Facebook / YouTube. Of doneer.

Een WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels? Voeg 06-57835955 toe, stuur een berichtje en blijf op de giga-hoogte!