“Mensen zijn niet gemaakt voor monogame relaties.” Deze stelling hoor ik steeds vaker langskomen. In de krant, op televisie of tijdens gesprekken met flierefluitende vrijgezellen. Het zet mij aan het denken. Want inderdaad, onze maatschappij is gebouwd op het idee dat we met één iemand oud moeten worden, terwijl tegelijkertijd schijnbaar iedereen bedriegt, scheidt of overspel pleegt. Waarom houden we ons in hemelsnaam zo krampachtig vast aan de monogame liefde? Is het niet veel makkelijker om polygaam te zijn?
Als ik naar mijzelf kijk is de mens inderdaad niet gemaakt voor de monogame liefde. Natuurlijk heb ik de behoefte aan een relatie, maar dan wel eentje waarin ik mijzelf niet hoef te binden. Ik heb geen zin om verantwoordelijkheid voor een ander te dragen. Zweef liever van mond naar mond dan dat ik telkens dezelfde kus. Altijd in de angst om iets ‘beters’ mis te lopen. Dus als we het hele idee van monogamie afschaffen, ben ik van al die kopzorgen bevrijd. Kan ik mij van vrouw naar vrouw verplaatsen, zonder dat daar iets van gevonden wordt. Perfect!
Blijkbaar heb ik moeite met monogame liefde. Ik ben immers vreemdgegaan toen ik het probeerde. Maar ondanks dat ‘een open relatie’ als zorgeloze zondagsmuziek in mijn oren klinkt, wil ik de poging tot éénpersoonsliefde niet zomaar opgeven. Ik vind het te simpel om immer toe te geven aan iets dat schijnbaar mijn primaire behoefte is: vluchtige relaties in plaats van eeuwige liefde. Alsof ik altijd voor de makkelijkste weg moet gaan, met “Ik ben nu eenmaal zo” als belangrijkste argument voor de wandel van mijn gedrag.
Ik ben mens. Geen slaaf van mijn hormonen. Ik hoef niet te gehoorzamen aan hetgeen dat maag, angst of geslachtsdeel mij influistert. Heb de keus om daarboven te staan. Andere keuzes te maken. Door niet mijn korte termijnbehoeften te bevredigen, niet bij iedere tegenslag alles op te geven en alle verantwoordelijkheden te ontlopen, word ik sterker en bescherm ik mijzelf uit de latere klauwen van spijt, schaamte en zelfverachting.
Ik vind het geenszins eenvoudig om altijd eerlijk te zijn. Heb moeite om niet kwaad te spreken of te roddelen over een ander. En wil mijn eigen belangen liever niet aan de kant zetten voor een liefdespartner. Het is totaal niet makkelijk om mijn primaire behoeften te weerstaan. De keus om nu voor de lange termijn te kiezen, is een moeilijke weg. Een weg met fouten, onbegrip en strijd. Maar juist het overwinnen van die hobbels maken het leven de moeite waard. Zo ontwikkel ik mijzelf, leer ik door te zetten en heb ik de kracht om mijn eigen kortzichtige verlangens te onderdrukken.
Verraad, leugens en overspel. Ze bestaan zolang als de mensheid bestaat. Waarom zijn wij dan niet gemaakt als perfecte, monogame wezens? Heel simpel: omdat dan de (pure) liefde verdwijnt. Want wat stelt een relatie nog voor, als ik geprogrammeerd ben om voor altijd van één iemand te houden? Wat is de waarde van de keus voor een ander, als dat al in mijn natuur zit ingebakken? Het wonderschone aan het aangaan van een relatie met één enkel persoon is dat we – ondanks alle verleidingen, imperfecties en andere mensen – elke dag opnieuw besluiten om van precies diegene zielsveel te houden.
Ik ben van nature niet gemaakt voor monogamie. Klopt. Maar ik wil er wel voor kiezen.
Lees nu: Sprookjeshuwelijk
Fotograaf: Joylé Photography.
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.
App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!
52 comments
Martin <3
Ik sluit me aan bij Annemieke Ros. Daarbij praten mensen die niet in monogamie geloven vooral vanuit zichzelf, maar vragen zij zich ook af hoe het zou zijn als iemand waar je veel van houdt zich niet wil of kan binden aan je? Als dat je niks doet dan heb je nog nooit écht van iemand gehouden. Het kan zijn dat je dan inderdaad niet gemaakt bent voor monomanie of je bent gewoon de juiste nog niet tegen gekomen die de moeite waard is om je zelf zowel fysiek als mentaal exclusief te willen geven. Ik geloof niet in 1 ware, want je blijft groeien als mens en soms groeien twee mensen uit elkaar. Wel geloof ik dat je op verschillende momenten in je leven met één iemand heel gelukkig kunt zijn en dat is ook een monogame relatie.
Sorry derks. maar je geeft me het gevoel dat je een uitweg zoekt om je eigen gedrag te accepteren
Verder zou het best kunnen maar zoon relatie word vaak na langere tijd beïnvloed door liefde
Maar ik hoop voor je dat dit jou uitkomst mag gaan zijn
Zo. Dat uh zeg je me iets te verstandig
Aldoende leert men
Ok ok
[…] oma? SheMail #02 | Zou abortus verboden moeten worden? Geluk maakbaar? M’n reet (wel)! Ik ben niet gemaakt voor de monogame liefde Heb jezelf lief als je naaste SheMail #01 | Kijken vrouwen […]
Guusje wil je dit eventjes voor me lezen? Helemaal? Dus met doorklikken enz?
Welkom to Afrika!
Chantal Spalink
En wat moet ik hier mee? Ook collums gaan schrijven ? of hebben we het hier over ik als jouw “wingman” tijdens de intro week?
Laatste
“Als ik naar mijzelf kijk, is de mens niet gemaakt voor monogame liefde”. Wel mooi hoe je een generalisatie kunt maken over de hele mensheid met daarvoor jezelf als bewijs, hahaha.
Ja, zoals ik ben, is iedereen. Duh.
Bas Derks Haha daar had ik dan weer niet aan gedacht!
Emma van der Wal preach
Yasssss!
Verdomme wat goed, Derks.
Thanks!
Nicolina Di Spina
Sarah Barten Susan Bradley namidnachtelijke tags zijn het beste
Zag het al
Naomi Hultink ☺️ prachtig stukje over eenpersoonsliefde AWESOME
Helemaal mee eens! Leuk om je ook even te ontmoeten in Leiden afgelopen vrijdag 🙂 nooit gedacht dat ik je ooit zou tegenkomen!
Haha lekker voordringende Belgen bashen. Insgelijks!
Altijd mooi om te vechten voor iets wat niet vanzelfsprekend lijkt. We kunnen van zoveel mensen houden, maar telkens weer voor die ene kiezen, dat is een wilsbesluit met zoveel kracht en waarde.
Ik kies voor polyamorie (nee, niet polygamie want dat betekent één man gehuwd met meerdere vrouwen): ik verbind mij op duurzame en liefdevolle wijze met meerdere mensen, waarbij al die mensen minstens van elkaar op de hoogte zijn.
Ik raad je aan het boek “laat me niet los” van dr Sue Johnson eens te lezen. Ik denk namelijk zeker wél dat de mens monogaam is. 😉
Naar mijn idee zijn we het niet, maar willen we het zijn. Want wanneer we monogaam zijn, was een relatie wel makkelijker geweest (en saaier). Dat maakt monogamie juist een zowel prachtige als krachtige keus.
Dit is Derks nee, dat begreep ik al in je artikel, maar nogmaals, lees et boek, er zijn echt veel mooie en goede argumenten waarom het zeker wel zo zou kunnen zijn 🙂 overigens wel een sterk artikel en zeker een uitdaging om monogame liefde te bespreken en behouden in “deze tijd” 😉
Dit is Derks , niet iedereen wil dit zijn, er zijn ook andere *ethische* keuzes (niet dat die beter zijn, dit moet ieder voor zich uitmaken).
Ik denk dat wij mensen zodanig ontwikkeld zijn dat we kunnen kiezen. Dat maakt mens zijn eigenlijk best wel bijzonder. Dat er opties zijn in de manier waarop we relaties aangaan. Dat we niet blind ons instinct hoeven te volgen, maar dat we de vrije wil hebben om te kiezen wat bij ons past. Tenminste, als je in vrije wil gelooft. Maar dat is weer een andere discussie…
Ha Derks, leuk stukje, denk wel dat je onderscheid kunt maken in waar we lichamelijk behoefte aan hebben en waar we emotioneel behoefte aan hebben. Lichamelijk kan polygamie misschien aantrekkelijk zijn maar ik denk dat de meeste mensen er wel naar verlangen een diepe verbintenis met iemand exclusief te hebben. Overigens denk ik ook nog dat het lichamelijk leuker wordt wanneer je het langer volhoudt met dezelfde persoon, al is het alleen maar omdat je elkaar beter kan bevredigen na elkaar in jaren beter te leren kennen. Nog even los van alle andere, bijvoorbeeld emotionele, voordelen 🙂
Mooi einde 🙂
Jolinde, moet aan jou denken! X
‘In gesprekken met vrijgezellen die geen relatie kunnen krijgen.’ Béétje hautain Derks.
Haha inderdaad, die zin is verkeerd verwoord. Dank voor opmerken!
Lara Sadée Madita Bom Jorie Van de Klok dit sluit aan op mijn mening over dit onderwerp
Je kunt ook gewoon proberen een vent te zijn en echte liefde te geven aan 1 vrouw waar je onvoorwaardelijk van houdt. Als je écht van iemand houdt is dat niet moeilijk of onmogelijk maar mooi. Tenzij je ego te groot is 🙂
Dat schrijft hij toch juist..
Eehm nee. Hij zweeft liever van mond tot mond lees ik.
Lees even de laatste alinea, hierin sluit hij af met een prachtige zin.
Je moet ff doorklikken, via die link kom je op het volledige schrijfsel
Oh inderdaad, maar ik reageerde even op het stukje wat op fb staat. Niet persé tegen Derks maar tegen mensen die wel zo zijn:)
Sorry beetje snel gereageerd :p
Wijze mooie woorden. Kies liefde!
Word je wel eens verdrietig van een blog? Vandaag ik wel, monogamie is aan niemand besteed maar voor iedereen weggelegd. Echter blijf ik voortbestaan als einzelgänger. Toch maar een open relatie met jou overwegen dus? Haha Mieke Lageschaar
Zijn het vragen die geen antwoord behoeven?
Vele vragen behoeven geen antwoord. Vooral de vragen die je aan jezelf als individu stelt. Onbeantwoorde vragen zijn breinbrekers en zielensussers tegelijk.
Diep
Dank.