Ik heb moeite met monogame liefde

door Bas Derks

Ik heb moeite met monogame liefde. Ik ben immers vreemdgegaan toen ik het vroeger probeerde. Maar ondanks dat ‘een open relatie’ heel verleidelijk kan klinken, wil ik de poging tot éénpersoonsliefde niet zomaar opgeven. Ik vind het te simpel om zomaar toe te geven aan iets dat schijnbaar mijn primaire behoefte is: vluchtige relaties in plaats van eeuwige liefde. Alsof ik altijd voor de makkelijkste weg moet gaan, met ‘Ik ben nu eenmaal zo’ als belangrijkste argument.

Ik ben mens. Geen slaaf van mijn hormonen. Ik hoef niet te gehoorzamen aan hetgeen dat maag, angst of geslachtsdeel mij influistert. Heb de keus om daarboven te staan. Andere keuzes te maken. Door niet mijn korte termijnbehoeften te bevredigen, niet bij iedere tegenslag alles op te geven en alle verantwoordelijkheden te ontlopen. Dat maakt het leven op lange termijn veel duurzamer en krachtiger.

Toch vind ik het moeilijk om mijn eigen belangen aan de kant te zetten voor mijn liefdespartner, om nooit meer met een ander het proces der flirt door te lopen. De keus om volledig voor één iemand te gaan, is een moeilijke weg. Een weg met fouten, onbegrip en strijd. Maar juist het overwinnen van die hobbels maken het (liefdes)leven de moeite waard.

Verraad, leugens en overspel. Ze bestaan zolang als de mensheid bestaat. Waarom zijn wij dan niet gemaakt als perfecte, monogame wezens? Heel simpel: omdat dan de (pure) liefde verdwijnt. Want wat stelt een relatie nog voor, als ik geprogrammeerd ben om voor altijd van één iemand te houden? Wat is de waarde van de keus voor een ander, als dat al in mijn natuur zit ingebakken? Het wonderschone aan het aangaan van een relatie met één enkel persoon is dat we – ondanks alle verleidingen, imperfecties en andere mensen – elke dag opnieuw besluiten om van precies diegene zielsveel te houden.

Ik ben van nature niet gemaakt voor monogamie. Klopt. Maar ik wil er wel voor kiezen. 👩‍❤️‍👨👩‍❤️‍👩👨‍❤️‍👨

Vind jij ook leuk

2 comments

Rik januari 27, 2021 - 12:01 am

Monogamie is natuurlijk een keuze.. maar ook een cultureel/sociaal concept dat ontstaan is vanuit ‘onze’ westerse (en Chr.) geschiedenis.. Dat je excuses zou moeten maken voor het feit dat je ook van een ander kan houden is toch onzin? Want waarom zou jij niet (ook) van iemand anders kunnen houden?
Het probleem ligt em denk ik meer in ‘de verwachting die we van de ander hebben’ wanneer we een relatie hebben. Het idee dat de ander ons gelukkig zal maken is de oorzaak van de pijn die we bij elkaar ‘triggeren’. En waarom we teleurgesteld worden in de ander. (Wat dus helemaal niets met de ander te maken heeft)

De woordkeuze in je laatste zin:; “Ik ben van nature niet gemaakt voor monogamie. Klopt. Maar ik wil er wel voor kiezen.” laat ook wel een beetje zien dat je er zelf ook niet écht voor kiest…
Nogmaals, in mijn optiek hoef je daar ook helemaal niet voor te kiezen, maar op deze manier trek je je handen er ook vanaf 😉

Reply
Martin en Ella januari 25, 2021 - 12:13 pm

Mooi geschreven Bas. Liefde is een keuze idd, elke dag opnieuw. Je wilt toch keuzevrijheid hebben als mens, daar vechten we allemaal voor. De kunst is dat je goede keuzes maakt, zelfs als het je wat kost. Chapeau!

Reply

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy