“Hé, mag ik vragen hoe het met je gaat?”
Ik schrik op uit mijn boek. De coupé is zo goed als leeg, maar toch is er een man precies tegenover mij gaan zitten. Hij is begin 50 en zijn haren beginnen het te verliezen van de jaren. Met een vragende blik antwoord ik: “Uhm, heel goed!”
“Ja, je zult wel denken. Wat moet deze man van mij? Nou, je lijkt sprekend op mijn zoon. Hij is heel slim. Heeft Gymnasium gedaan, klassen overgeslagen. Zelfs gevraagd voor Oxford. Ik ken niemand die slimmer is dan mijn zoon. Ik ben zo trots op hem.”
Serieus?! Moet ik nou gaan luisteren naar een opschepverhaal over een zoon, waar ik toevallig wat weg van heb? Man, laat mij verder lezen. Toch maar een koptelefoon de volgende keer. Al is dat misschien asociaal…
Helaas heeft de man geen boodschap aan mijn onuitgesproken gedachten en ratelt rustig verder: “Begrijp me niet verkeerd, maar ik wilde zo graag het beste voor hem. Stimuleerde en stimuleerde zijn carrière. Ging extra werken om zijn studie te betalen. Regelde een privé-leraar. Zijn cijfers werden alsmaar beter. Tot de dag dat hij zichzelf ophing…”
Mijn weerzin verandert in verbijstering. Ik zie tranen in de ogen van de man. “Hij liet een briefje achter met de tekst ‘Ik hoop dat ik niemand teleurstel’. Ik heb het mezelf nooit vergeven. Tot ik jou zag zitten. Je lijkt sprekend op hem. Ik moest je aanspreken…”
De trein remt langzaam. Ik heb na ‘heel goed’ geen woord meer gezegd. Toch staat de man met een glimlach op. Voordat hij de coupé verlaat, knikt hij.
“Ik heb mijn zoon nooit gevraagd hoe het met hem gaat. Je hebt mij weer hoop gegeven. Dankjewel.”
Lees nu: Het leven is geen Sims
66 comments
Robin van der Lugt
Ontroerend … dank.
Aangrijpend
Daar word je stil van…
Mooi!
Gast, jij maakt zoveel te veel dingen mee in de trein, te bizar dit weer
Haha dit stukkie is van vorig jaar. Maar klopt, vrij gekkig (al veroorzaak ik de helft zelf)
Hahaha, zelfkennis is winnen
https://www.ditisderks.nl/schrijf/column/sorry-jongens-nooit-grappig-moeten-willen

Hahahaha wat een moeilijke kutgrap 😂

Maar ja, you rest your case haha

Wat een heftig verhaal
Traantje weggepinkt bij het lezen …
Annelieke, hoe mooi is dit?!
Annelieke, hoe mooi is dit?!
Jens Maas dit is zo mooi
Wauw.. Zo zie je maar weer hoe gemakkelijk je iemand kunt helpen, door alleen maar te zeggen.. Goed.. 🙂
Ontroerend
Ik vind dit geweldig en verdrietig tegelijkertijd. Wauw.
Toch maar geen oordoppen de volgende keer. Deze man zijn dag heb je toch mooier gemaakt door juist wel te reageren
Haha idd!
Mijn hart ❤️❤️❤️❤️
Wat heftig… Maar heel bijzonder!
Wow..
Wat een geweldig mooie blog heb je nu geschreven zeg. Dikke knuff.
Wouter Witten
Soms de moeite waard om een ‘luisterend oor’ te hebben…
🙂
Wow
Astrid van der Vaart Thomas Tienkamp right in the feels..
Esther Dunnink lees dit eens
<3
Wow.. #sprakeloos
Ahh zo bijzonder!
Wow…
Francine Groenendijk
Wauw!
Oh wauw.. Apart, maar wel mooi
Wow, goosebumps.
Wauw, wat een prachtig maar ook pijnlijk verhaal.
Pittig..
Lina Kramer
Woow *knuffel*
[…] Lees nu: Ik wil alleen maar weten of het goed met je gaat […]
Hoe een eerste indruk zo kan veranderen…
Wow…. mooi.
Indrukwekkend, Bas!
Dit is heel bijzonder. Je verwoord het dan ook mooi
Mooi Bas, dank voor het delen.
Een mooie Koningsdag gewenst.
Geniet ervan!
Bijzonder en mooi!
Bijzonder. .een boodschap zo ineens..
Wow, tien meter kippenvel hier.
Die kwam aan zeg
Mooi geschreven!
Wow ik ben er stil van.
Oké, die zag ik ook niet aankomen. Heftig!!
En daarom luister ik áltijd en naar iédereen. Daarom wil ik dat ik altijd een glimlach op mensen af stuur. Want míjn dag zou er ook mooier van worden als zíj dat voor míj deden. ❤️
Moest twee keer lezen. Mooi!!!
Oef, nu zit ik met een brok in mijn keel..
Ik krijg bij het lezen al tranen in m’n ogen.
Ik was ook vrij ondersteboven. Mijn eigen station gemist…
Bettine van Beek indrukwekkend verhaal
Heftig, dubbel, maar ook een bijzonder moment.
❤️
Heftig