Ik word vader

door Bas Derks

“Wil je een ijsje?”

Een verzengend hete zaterdagmiddag, ergens in de achterbuurt van Wageningen. Ik help een verwaarloosd tuintje tot klein paradijsje te maaien. Poging tot, mijn zijdezachte zwitsalknuistjes zijn namelijk niet de grootste klussers van dit aardse handenrijk. Het gaat om de intentie, maar daar draait dit stuk niet om. De ijsvraag is gericht aan mijn nieuwbakken assistent, een 3-jarige buurjongen van de tuineigenaresse (bijna 4 trouwens, dat heeft hij mij meermalig op het hart gedrukt, want: ‘16 december is bijna’). Zijn hulp mag dan bestaan uit het – met een papierschaar – knippen van grassprietjes en uit babbels over dat hij nachtmerries heeft over achtervolgende stofzuigers, toch is hij een aangename afleiding van mijn zweterige werkzaamheden.

Aangezien er om de hoek één of ander originele Italiaan bevroren voedsel verkoopt, besluit ik ons beide te trakteren. “Wil je een ijsje?” Het knaapje stopt met het gras bijpunten en kijkt mij zelfverzekerd aan: “Nu niet. Ik moet eerst een plee onder zeiken.” Waarna hij opstaat en richting huis huppelt. “Hé hé, plassen heet zoiets!” roep ik nog – als een soort papa in spé – richting kinderrug. Het lichaampje stopt vlak voor de deur zijn darteling en draait zich om.“Mijn vader zegt altijd ‘zeiken’, dus dan mag ik het ook!” En weg is die, het product der opvoeding, richting plee.

Daar is mijn hele bezwaar van ouderschap: een kind is niet alleen een blanco vel om onvoltooide levensdia’s op te projecteren, maar uiteindelijk ook een gepersonifieerd resultaat van jouw eigen handelen. Grotendeels door toedoen van jouw opvoeding groeit een kind uit tot een volwaardig muurbloempje, eentje die je niet eventjes bijpunt met een huis-, tuin- en keukenschaartje. Een hele verantwoordelijkheid dus. Een verantwoordelijkheid die ik in mijn twintig levensjaren nog niet verdiend heb, maar door – laten we het houden op – ‘defecte hulpmiddelen tijdens intuïtieve omstandigheden’ plots wel kan krijgen. Zonder er bewust voor te kiezen of klaar voor te zijn, zoals dat bij anderen ook gebeurt.

Hannah en Tom zijn nu vijf jaar getrouwd. Zij zouden heel graag een muurbloempje in hun al aangeschafte ledikantje zien groeien, maar die gieter gaat voor hen niet op: Hannah is onvruchtbaar. Na twee jaar proberen en testen, met negatief resultaat, zijn ze overgegaan op adoptie. Een proces dat nu al drie jaar duurt en datzelfde geldt voor het prijskaartje: duur. Ik ken geen stel dat beter voorbereid is op het opvoeden van een pril mensenleven dan Hannah en Tom, of het nog liever wilt dan zij. Voor mij bewijst hun poging tot adoptie al genoeg. Het is namelijk een prijzig en langslepend traject, met vele wettige haken en ogen. Begrijpelijk, een kind is geen koopwaar. Maar waar Hannah en Tom ongewild met zijn tweeën ouder worden, worden anderen ongewild ouders.

Stel, ik zou – door eerder omschreven omstandigheden – vader worden, dan krijgen Hannah en Tom de baby. Ik ben momenteel een ongeschikt vaderpersoon. Val tijdens oppassen in slaap op het bed van mijn oppaskindjes, waarna hun opvoeders ’s nachts het volgende aantreffen: kinderen nog voor de televisie en hun oogje-in-het-zeil al ronkend boven. Tevens zou ik mijn kind bang maken met een stofzuiger, als een soort alles opslurpende olifantenslurf. Of ik wreek mijn jeugd op m’n genenhelft. Waarin goedgelovige Derks een gehele zomer is wijsgemaakt dat het woord geil ‘zin in ijs’ betekent. Nou, dat heb ik geweten, ga ik mijn kind ook mooi aanleren.

Tijdens die gedachtegang komt het bijna 4-jarige jochie terug van urineren. “Zo, nu heb ik zin in ijs.” Dit is mijn kans! Voordat mijn mond de letters g, e, i en l tot een klank combineren, knijpt het buurtjongetje even in m’n arm. Ik smelt als ijs voor de bloedhete zon. Slik mijn woorden in. Het is de eerste stap naar een betere vader. De keus voor nieuw leven blijft een doordachte, een kind is namelijk geen zelf in te richten IKEA-kast. Als ouders geef je richting, bepaal je niet de uiteindelijke keuzes.

“Welke smaak?”

WhatsApp-iconEen WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels?
Voeg 06-57835955 toe, stuur een willekeurig berichtje en blijf op de giga-hoogte!

Of volg Derks op Instagram / Twitter / Facebook. Of doneer.

Vind jij ook leuk

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy