“Sorry, ik kan vrijdag niet, anders wordt mijn vriend boos.” Ik had afgesproken met een vriendin die ik al heel lang ken, maar sinds ze een vriend heeft plots niet meer mag meeten met andere jongens. Ook niet met jongens die ze langer kent dan haar vriend, dus waar het in principe allang wat mee had kunnen worden. Hij vertrouwt haar niet, is jaloers en zij luistert naar hem uit angst hem te verliezen.
Onafhankelijkheid
Ik snap dat niet en het is geenszins de eerste keer dat dit gebeurde. Zo kan ik met gemak zes voormalige vriendinnen opnoemen die ik plots helemaal niet meer zag door jaloerse vriendjes. Deze boys bepaalden voor hun vriendin wat ze wel en niet mochten doen. En ging zelf wel feesten en met andere dames afspreken… Ik ken zelfs een meisje dat door haar vriend (nu ex, gelukkig) constant gebeld werd: “Waar ben je? Met wie? Wanneer ga je naar huis?” Hij vertrouwde haar zo slecht (of was zo bang haar te verliezen), dat ze eigenlijk geen kant meer op kon zonder zijn toestemming te hebben gekregen. Ze was haar totale onafhankelijkheid kwijt aan ‘de liefde’ en heeft het nog heel lang toegelaten ook.
Ik wilde weten met wie ze afsprak, las haar WhatsApp-gesprekken als ze sliep en werd boos als ze niet op tijd terugsmste.
Andersom gebeurt het overigens net zo. Een vriend van mij gaat volgens zijn vriendin al vreemd als hij een meisje van z’n studieklas vraagt wat de opdracht van morgen is. Of als hij iets te lang dromerig naar de 50-jarige caissière staart. Controle, controle, controle. Uit angst de ander te verliezen. Het liefst zouden deze jaloerse mensen hun vriend(in) in een doosje willen doen en alleen eruit halen wanneer het hem of haar uitkomt. Ze knuffelen niet meer, maar houden hun partner in de houdgreep.
Zelf heb ik bij mijn eerste vriendin de fout gemaakt om te denken dat ik alle verleidingen bij haar vandaan kon halen door dingen te verbieden en te controleren. Ik wilde weten met wie ze afsprak, las haar WhatsApp-gesprekken als ze sliep, werd boos als ze niet op tijd terugsmste (ja, die tijd) en eiste zelf wel alle vrijheid om te gaan en staan waar ik wilde. Hypocriete balzak was ik, vooral omdat ik uiteindelijk zelf over de schreef ging door een ander te zoenen. Ik projecteerde mijn eigen angst op onze relatie.
Aan jaloers zijn kan je niets doen, aan jaloers handelen wel.
Vertrouwen is de basis van iedere relatie. Ik kan – helaas – nog steeds jaloerse gevoelens hebben, die zijn er en vallen niet te negeren of te ontkennen, maar ik wil er in mijn volgende relatie niet meer naar handelen. Er wel over praten, maar het bij mezelf houden: “Ik vind het moeilijk dat je naar [vul naam in] gaat, maar dat ligt aan mij. Ga!” Dat is menselijker dan de ander iets te verbieden. Vertrouwen geven en vertrouwen krijgen is gelijkwaardig (de ander heet niet voor niets ‘wederhelft’), regels opleggen is dat niet. Handel vanuit eigen kwetsbaarheid, niet vanuit het verbergen van die kwetsbaarheid. En als diegene alsnog je vertrouwen schaadt? Nee, dan had je niet strenger moet zijn, jij hebt niets fout gedaan. Dan is hij/zij jou simpelweg niet waard.
Een goede relatie bestaat uit het kunnen controleren van andermans WhatsApp-gesprekken, maar er geen seconde over nadenken, omdat je de ander vertrouwt. Een goede relatie bestaat uit de bereidwilligheid om een deel van je leven op te offeren voor de ander, maar dat van de ander niet te moeten of te verwachten. Een goede relatie bestaat uit samen een koers bepalen in plaats van dat eentje aan het stuur wil gaan staan.
Een goede relatie bestaat uit gebondenheid, maar geen houdgreep. Bij een knuffel komt altijd het moment dat je de ander weer moet durven loslaten.
Je mag me vasthouden, maar niet vast houden.
Vind je dit leuk en wil je Derks steunen? Koop dan één van de poëzieposters in de Hebshop! Bedankjewel. Liefduhh
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.
App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!
1 Reageer
[…] Column […]