Hoofdschuddend luisteren ze naar mijn treingein. Op de achtergrond kirt zacht een baby. Hij kan mijn olijke grappen blijkbaar beter waarderen. We zijn op kraambezoek bij het eerste kind van de vriendengroep. Toch wel gek. Ooit waren wij nieuw leven binnen de vriendengroepen van onze ouders en nu creëren we het zelf. Tijden veranderen. Hobbelend van fase naar fase worden we wijzer, rustiger en verantwoordelijker.
Mark is getrouwd en bekinderd (dit woord bestaat niet, maar bekt wel lekker). Tom is eveneens getrouwd en gaat met zijn vrouw een jaar in buitenland wonen. Boris gaat komende maand trouwen. Berend heeft zijn vrouw vorige week ten huwelijk gevraagd. Lex heeft al ruim drie jaar een relatie. Dus dat zal binnenkort ook wel een ring worden, verstopt in een glas champagne of te midden van een waxinelichtjeshart. En dan heb je mij, de kinderloze single, de Benjamin. Eén vriendengroep, verschillende fases.
Ik spiegel mij, al dan niet bewust, aan m’n beste vrindjes. Op welk punt ze zijn, wat ze bereikt hebben, hoe ze denken en in het leven staan. Ik trek mij aan hen op. Leer van ze. Maak gretig gebruik van hun luisterende oren. Ik stort mijn overvolle hart uit over hun wijze hoofdjes. Probeer er eveneens voor hen te zijn, wanneer zij dat nodig hebben. Ik stoei, knuffel en lach met deze mensjes. Betwijfel of adoreer hun levensstijl. Maak keuzes op basis van hun advies. Of verontschuldig me later dat ik niet eerder geluisterd heb.
Vriendschap is een unieke vorm van liefde. Ik houd van mijn vrienden. Heel veel. Ze zijn de reden dat ik niet verhuis, niet in Utrecht of Amsterdam bivakkeer. De reden van mijn zelfverzekerdheid en levensvreugd. De reden dat ik niet totaal verzuip in mijn eigen schrijfsels en alles wat het losmaakt. Ze houden me stevig op de grond. Geven me letterlijk en figuurlijk zetjes in de goede richting. Zijn trots, maar met mate(n. Ha-ha, grappig Derks).
Eerst was het bijzonder om een relatie te hebben, nu om alleen te zijn. Het vrijgezelle bestaan begon te knagen. Ook omdat de rest van mijn vrienden al aan de verantwoordelijkheden van het ja-woord begint of is begonnen. Ze zijn minstens drie jaar ouder, klopt, maar toch bekroop mij het gevoel dat ik een paar fases achterloop. Een ongelijk spiegelbeeld bekijk. Bang om alleen te eindigen. Met zo’n gevederd huisdier, waar ik dan al mijn menselijk liefde op ga projecteren. Magnetronmaaltijden in de koelkast ook. Je kent hem wel, die ‘leuke, maar lichtelijk gekke ome Bas’.
Tegelijk voel ik mij helemaal niet klaar voor de verantwoordelijkheden van een vrouw of mini-mens. Eenzaamheid is een slap excuus (slab excuus). Kan juist leren van andermans ervaring. Van mijn vrienden bijvoorbeeld. Die achteraf al eerder een kind in hun midden mochten verwelkomen. Eentje die daar – voorlopig – meer dan gelukkig mee is. Ik!
Volg Derks op Instagram / YouTube/ Snapchat: ditisderks. Of doneer.
Een WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels? Voeg 06-57835955 toe, stuur een berichtje en blijf op de giga-hoogte!
67 comments
Bert is jouw alter ego Derks?
Jij eindigt niet met een harig dier op de bank, genoeg aanbod hier Bas
Ik zou voor de kat gaan hoor! Iig niet eens zo’n slechte toekomst, want je bent dan niet alleen
Chris van Seters hij weet het nog niet, maar ik ga met hem trouwen
Hi Derks, ik ben een fan van je schrijfsels én een fan van @ilsevanderkooij (pakt ‘ie ’t tagje nu wel of niet? ). In elk geval, mss moet je niet gelijk met haar trouwen, daten lijkt me een goed begin en serieus, doe ’t! Jullie zouden heel goed samen kunnen denk ik.. 😉
Herkenbaar!
Ach Bas, dan gaan we samen magnetron maaltijden eten. Het komt wel goed!
Die ene keer per jaar dat je tijd voor mij hebt? Men, wat zal ik een honger hebben.
KUSJES
Nou, niet zo vervelend doen! Ik zal tijd voor je vrij maken. Echt.
LOBI
<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 3> 3< << ,$$ %$2 <<
Lynn Kersten
Leuk geschreven 🙂 herkenbaar haha
Netjes! Ps je eigen verhaaltjes lijken is een beetje een dooddoender Wjooe. Slechte woordgrap. Gellukkig schrijf je een stuk beter dan/als mij. Ik geniet van je verhaaltjes! 🙂
Goed geschreven, herkembaar… En is ‘lichtelijk gek’ hetzelfde als ‘prettig gestoord’?
Wat mij betreft wel!
Kies mij!
Ik hoef nog niet te trouwen tho. Huhu
Johannes
Goed verhaal.
Trouw mij!
GISTEREN
Rana Dijkstra Julia Van de Ven Janice van den Woldenberg Sara Kessler Danique van Enckevort precies dit dus jullie zijn alleen (nog) niet bekinderd enzo
Hahahah wat een zielige tekst eigenlijk, voel jij je ook zo?
Rana Dijkstra JA
Awh poepsie❤❤❤
Ik begin wel een gezinnetje met Dip hoor
Hahahahah , nou zover is het bij mij nog niet hoor
Heb je al meteen het knapste kindje van ons allemaal!
good luck juul
Herkenbaar
🙈
Grapjas!
Lotte❤️
Slab excuus. Kan het nóg beter?
Hooguijt een klein beetje!
[…] brabbelen, mijn handen te gebruiken, kijken, zien, kruipen, ‘papa’ en ‘mama’, lopen, vrienden maken en lief te hebben. De wereld leerde mij fietsen. Eerst met zijwieltjes. Toen zonder. 10 meter. 100 […]
Naomi Meyers
Ik ben heel blij dat je geen kaasboer bent geworden! Mooi geschreven,
Robin Leenders je moet opschieten joh!
Estelle
Je bent een mooi mens Bas 🙂
Marloes van der Meijden Jessica Zuidam Romy van der Vlist Annemarie Slingerland en dan voor al het stuk over de magnetron maaltijden en het huisdier ( genaamd flugel)
Leuk om voor het slapen gaan nog even van die heerlijke verhaaltjes te lezen.
Top geschreven!
Emmy de Jager in de reactie die jij schreef is het zonder t erachter, topper!
Jeetje. Ik had er nog eens naar gekeken, maar het is te laat. Tijd om te slapen haha ✌
Anne Don super erg op één lijn
Iedere week lees ik weer een paar columns van je ėn wat zijn ze goed! Je verwoordt alles ook zo lekker! 🙂
Wat lief, dankjewel!
Oh Bas, *zucht* Zó belachelijk herkenbaar!
Heerlijk stukje wederom! Goed geschreven! 🙂
Dank!
Fijn! Mannen hebben het dus ook!
Mooi verwoord! En joh, nog een heel leven voor je.. geniet
Merci grande! Haha doe ik zeker heur, het is een overpeinzing (wel veel over ouder worden besef ik nu).
Fijn om te lezen dat dit bij mannen niet anders is
Dacht u van niet?
Ja,, ‘wij vrouwen’ krijgen vaak de: “richting de dertig dan gaat je biologische klok al tikken he” of de “oh nog geen vriend,,,,,,, wil je wel kinderen ?”
Ik dacht dat dit een grote veroorzaker was van de bijbehorende angst .
Ah, dat vind ik ook zo’n stomme vraag inderdaad. Blijkbaar is het algemene beeld nog steeds dat je op deze aarde bent om je voort te planten.
Vooral niet om eerst als eigen individu jezelf te ontplooien
Goed geschreven, fijn om te lezen! 🙂 Groot worden gaat soms vervelend snel.. Geniet nog maar even van je onverantwoordelijkheden!;)
Mooi geschreven!
Mooi!