Ik mis het ziekenhuis

Mijn amandelen zijn verwijderd. Na de operatie moet ik een nachtje in het ziekenhuis blijven. Ik deel de kamer met een vrouw, die een paar dagen moet blijven vanwege een beroerte. O ja, goed om te vermelden: mensen in het ziekenhuis vertellen direct wat ze hebben en vragen dan waarom jij hier zit. Omdat sommigen meerdere weken moeten blijven, is vers bloed (behalve bij een bloedziekte) voor hen altijd interessant.

Zo heb ik een half uur na mijn operatie al vijf mensen aan mijn bed gehad. De grappigste daarvan is Yufes. Hij is een vluchteling uit Syrië en net geopereerd aan zijn enkel. Om het herstel daarvan te bevorderen, is hij verplicht zich te verplaatsen in een rolstoel. Daarmee racet hij heel de afdeling over. Tot grote vreugde van mij en tot grote ergernis van de zusters, die constant achter hem aanrennen. “YUFES, HIERKOMEN!”

Een paar uur na mijn operatie lig ik in mijn bed langs gefilterde vakantiekiekjes, sportschoolfoto’s en eerste-keer-lopen-fietsen-en-praten-filmpjes te scrollen. Ondertussen komt Yufes voor de vijfde keer in Nederengels vragen hoe het mij gaat. Ik leg mijn mobiel weg, glimlach en wijs naar mijn morfinepomp: “Nog steeds niet gebruikt.” Hij steekt zijn duim op en rolt weer weg, maar niet richting zijn kamer. “YUFES, HIERKOMEN!” Klinkt het drie tellen later. Ik lach hardop en doe het nachtlampje uit. Wat heerlijk dit.

Om 03:00 word ik wakker. Niet door de pijn, maar door drukte op de gang. Er is een hele familie op komen dagen, want Frans is overleden (dat hoor ik die ochtend). Ik ben blijkbaar niet de enige die ervan wakker geworden is, want tien minuten later klinkt het vertrouwd: “YUFES, HIERKOMEN!”. Mijn kamergenote begint te lachen: “De reden om hier te zijn is niet leuk, maar verder vermaak ik mijzelf prima.”

Daar legt ze haar vinger op de juiste (zere) plek. Dik, kanker, trombose, verwijderde amandelen, beroerte, hersenbloeding of geopereerde enkel. Het maakt niet uit wat je hebt of waar je vandaan komt. Je wordt direct opgenomen in de ziekenhuissamenleving. De samenleving waar elk gebrekkig individu geaccepteerd wordt. Waar waardering volgt als je eerlijk meldt wat er mis is in plaats van vertelt hoe perfect je bent. Een plek waar je nooit alleen bent, want iedereen hier weet:

We mankeren allemaal iets.

Lees nu: Wat fout is, kan wel kloppen

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!