“Meneer Derks, wil je even recht gaan zitten.” Ze schrikt er zelf ook van, die moeder van mij. Mijn vork blijft hangen in de lucht en met enige verbazing en leedvermaak kijk ik haar aan. Deze welbekende opmerking is al jaren niet meer over tafel geschald. En kaboem, daar is die weer. Alsof ik nooit ben gegroeid, verhuisd en ouder geworden. Alsof ze nog altijd tegenover haar onwetende, pasgeboren zoon zit.
Ik ben op bezoek in mijn ouderlijk huis. Thuis-thuis noemt men deze plek ook wel. Hier ben ik vervaardigd. Hier heb ik mijn vader en moeder bespuugd, geknuffeld, gehaat, gekwetst, bedrogen, genegeerd, bedankt, ontlopen, opgezocht, voorgelogen, vervloekt, gemist, ontkend en bewonderd. Hier ben ik opgegroeid. Opgegroeid onder de vleugels van mijn ouders.
Ik was hun stagiair, diamant, kuiken, zoon. Zolang ik onder hun hoede was, namen ze de verantwoordelijkheid voor mijn misstappen (daar kan de Volkskrant nog wat van leren). Wanneer ik stiekem een snoepje in mijn snavel stopte, trokken zij hun portemonnee. Als ik op school de juf het leven zuur maakte, werden zij op het matje geroepen. En op de momenten dat de wereld zich schijnbaar tegen mij keerde, leerde ik over nuance, zelfreflectie en empathie. Het bereik van mijn vleugels groeide en groeide.
Mijn ouders toonden mij het verschil tussen goed en kwaad. Tussen recht (zitten) en onrecht. Tussen mijzelf en anderen. In een poging mij op te leiden tot ideale, individuele ouder. Vandaar de naam. Ze begeleiden je van verjaardag naar verjaardag. Leiden je – als ware levensleraren – op voor het zelfstandige bestaan. Tot je zelf wijs en oud(er) genoeg bent. Klaar om het nest te verlaten en er elders zelf eentje te bouwen.
Ik ben klaar. Af. Uitgeleerd. Op-gevoed. Of nou ja, natuurlijk zijn er nog genoeg karaktertrekjes die anders kunnen. Maar daar moet ik nu zelf aan werken. De verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen gedrag, spaarrekening, werk, was, koelkast, avondeten, aankopen, opmerkingen, bedtijden, partner(s), vrienden, keuzes, doelen en dromen. Los van mijn vader en los van mijn moeder.
De opleiding is voltooid. Mijn vleugels zijn volgroeid. Ik sla ze uit en mijn ouders zullen dat moeten toestaan. Vinden ze zelf lastig (“Ach, neem toch een brood mee”, “Wij betalen dit wel” of “Ga eens rechtzitten”), maar ik ook (“Pap, kan jij dit even maken?” of “Mam, wil je mijn trui nog even wassen?”). De vroegere haat en afkeer jegens ieder ouderlijk gezag zijn verdwenen. Wat overblijft is ontzag, liefde en bewondering. En de constatering dat ik stiekem ontiegelijk veel op ze lijk.
Mijn vader en moeder zijn niet langer mijn ouders. Ze zijn nu meer dan dat.
Lees nu: Het leven is geen Sims
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.
111 comments
[…] “Papa en mama, mag ik even jullie aandacht?” […]
Esther EnHenri Bos
Dank je, lief van je XXX
Pauline Mulder thuis-thuis! Zie je
Diana
Thx Bas! Niets aan toe te voegen! Kitty Velmans: zo herkenbaar!
Jaap van Wolfswinkel, Els van Wolfswinkel 🙂
Mooi !!!
Annelie Mennen ❤
Prachtig! Message understood…😘
Henny
Lief!!
Wat mooi dat je het zo kunt zien. Ze zijn in hun missie geslaagd!
wauw
Edwin Wester
Prachtig herkenbaar verhaal!!
Jacqueline dit dus. Heb ik niks meer aan toe te voegen.
[…] is gek hoe dat werkt. Omdat we dezelfde ouders hebben, is ze plots één van de belangrijkste personen in mijn leven. Zonder dat we daar beiden voor […]
[…] wordt dat genoemd. Tot je diploma. Dan is het investeren plots voorbij. Zijn jouw vader en moeder je ouders niet meer. Verplicht niemand je te leren. Of werk te doen waar je eigenlijk geen zin in hebt. Je vult je […]
[…] “Meneer Derks, wil je even recht gaan zitten.” Ze schrikt er zelf ook van, die moeder van mij. Mijn vork blijft hangen in de lucht en met enige verbazing en leedvermaak kijk ik haar aan. Deze welbekende opmerking is al jaren niet meer over tafel geschald… Lees verder […]
Angeline Damen, echt even lezen! ❤️
Jet Dekkers
Henk Huising & mama 🙂 <3
Dank je!
Anouskha Geerlings & Hans Geerlings ❤️❤️❤️meer dan dat
Henk Wemekamp Jellie Wemekamp
Wietske Schreuder dit dus
Idd ma! Dit dus!
Lief
Marianne Both-van Bokhoven 😉
Mirjam Rengelink-Vermaes & papa natuurlijk!
Jesse Juan, even lezen,herkenbaar♡
Nicolette Lenstra
Swaniek van der Woude
Ina Ebbing
Caroline Kerremans
Rob Visschedijk Mirabell Graafmans
Carla van der Muur
Marjon Bergers Hans Bergers
José de Jong
Zeker weten Millie van Daal en papa<3
Luc Dirkx deze man heeft je handelsnaam gekopieerd
Rolinka Groenhof-Nonkes moest ook even aan thuis-thuis denken bij het lezen van dit stuk! Heerlijk geschreven
Carla Angenent Arno Angenent ❤️
Heel herkenbaar! Mooi beschreven!
Elone Derks
Rob de Vos en Fanny Verschuur ❤️
Jan Stoffels
Monika Maarten ❤️
Ineke Bos Harry Spijker
😉
<3
Karin Verweij
Pien Zomerhuis
Lucienne Hilderink-Jacobs Peter Hilderink
You are so talented!
Colinda Tump Ben Kamstra ❤️
Inderdaad
Herman Olthaar
Jacob Pronk Mauricette Leroy
Goos Gortworst
Hoe lief dat iedereen zijn ouders hierin tagt 🙂
Jolanda & Harry mooi om ff te lezen! ❤
Esther Van Mourik-Hofstra
Evelien Challis Kinsbergen Bernie Challis im back for some more lessons, come at me!! 🙂
Chris Hoppenbrouwers Gitta Hoppenbrouwers ❤️
Lotte Hupkes mooi he
Michèle Meirlevede-Vrambout even lezen mama.
Gert-Leo Bakker ❤️
Adri Visser
Giel Kok
Ellen Gorissen dit!
Jeannette Groen
❤️
Bertina Meijer en Marcel Hagen even lezen!
Gelezen en recht op in de stoel gezeten 😉
Wow! Mooi beschreven!
Ina Kuiper❤️❤️
Wilma Meijer
Bart Spaan en mama natuurlijk ook!! Mooi om even te lezen 🙂
Annita Heijink <3
Marjo Eggen
Helma Cremers-Gelencsér
Peter Kats, Niesje van der Haar 🙂
José Oort lezen❤️
Tof schrijfsel! Heel erg mooi verwoord.
Annelie Mennen deze is mooi !
Thanks… for sharing.
Monique Scheerhoorn
Petra Schraven ❤️
Mooi Mirjam Gunneman Harry Gunneman
Trudy Hofman-Kruithof en papa natuurlijk! XXX
Jacqueline Roozenboom
Mooi verwoord!
Wauw wat mooi!
Saskia Bloks
Tonny Koop Renate Koop ❤️
Lief(de)!
Helmy Volmer-Verhage en Gerard volmer
Je hebt ook top ouders!
Frans en Anneke <3
Thea Quartel
Jos Van Dijken Anneke van Dijken
Henriette❤️
Hendrik & Willeke <3
Trots op jou ♡
Pauline van Norel