“O wauw, wat een goede fotograaf” (HA, IK BEN HET ZELF)

“Wauw, wat een goede fotograaf!” Deze woordencombinatie zie ik veelvuldig in verschillende vormen voorbijkomen. Als reactie onder een afbeelding waarbij de gefotografeerde persoon bedolven wordt onder de likes. Ik kots ervan.

“Oh, een goede fotograaf? Wie is dat dan? Oh, jij! Nouuuu, wat toevallig. En je vindt jezelf dus een goede fotograaf? Kick! Ik geef je meteen tienduizend aandacht en een kerstboom op 5 januari.”

Zeg gewoon: “Heeee kijk, deze foto heb ik gemaakt. Geef mij ook aandacht. Alsjeblieft. Ik gun het de ander niet.” Dan ben je eerlijk. Maar helaas, dat heb ik nog nooit gezien.

De kinderen in Bangladesh schreeuwen toch ook niet bij al je kledingstukken: “Hé, dat komt uit goede handen!” (al zou dat wel een keer mogen). En je moeder plaatst niet onder al jouw selfies: “Dit komt uit een goede baarmoeder!” (al zou ik dat wel hilarisch vinden)

Is het te veel gevraagd om een keer achter de lens te blijven staan? Om het podium en applaus aan de ander te laten. Zonder te roepen dat jij er iets mee te maken hebt. Doe eens onzelfzuchtig. Pak die camera. Maak een prachtige foto van je prachtige vriend of vriendin. En laat het daarbij. Dat maakt een fotograaf een goede fotograaf.

PS: En ja, ik weet dat ik dit nu schrijf op mijn blog, met mijn hoofd erbij en mijn gedachten. Daarom draag ik dit stukje graag op aan mijn paps (zie afbeelding), die al mijn foto’s maakt en gelukkig geen Facebook heeft. “Bedankt pa, je bent een goede fotograaf.”

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!