rijbewijs halen nooit meer rijden

Waarom ik na het halen van mijn rijbewijs NOOIT meer gereden heb

door Bas Derks

Mijn rijbewijs halen is de zwaarste bevalling uit mijn huidige, vrij vlekkeloze leven geweest, ondanks dat ik – inclusief twee ingrepen tijdens inparkeren – hem toch in één keer haalde. Zeven maanden rijlessen en alles wat ik eraan overhield was een bloedhekel aan dat vierwielige voertuig met een nog irritantere versnellingspook. Ik kon het niet, vond het niet leuk en was intens blij om van de verplichte rijlesuurtjes af te zijn. Voorlopig zag je mij niet meer linksvoor in een auto zitten. Of we moeten door Engeland rijden (ik dacht, ik maak hem zelf wel). Ik was er helemaal klaar mee.

“Het wordt pas leuk nádat je je rijbewijs gehaald hebt”, was het tegenargument. ‘Helaas’ ging ik twee weken na het behalen van mijn rijbewijs voor een stage bij het Jeugdjournaal naar Suriname en mocht ik daar maandenlang niet rijden. Bij terugkeer zei ik iedere week opnieuw tegen mijn ouders: “We oefenen volgende week wel!” Vandaag zijn we 312 rijloze weken (6 jaar) verder. De aanschaf van een auto is geen seconde in mijn treinbrein opgekomen: mijn werk zit naast het station, ik vind het OV fantastisch inspirerend en mijn concentratie ben ik al kwijt bij iedere voorbijschietende vlinder. Mijn rijbewijs zie ik nu meer als een peperduur ID-kaartje dan een bewijs van mijn rijkunde.

Grappen

Het feit dat ik al jaren geen autostuur heb aangeraakt, is tegenwoordig een simpel doch begrijpelijk onderwerp voor grappende vrienden geworden wanneer het gesprek even stilvalt. Bijvoorbeeld tijdens een uitvaart: “Bas rijdt zich in ieder geval nooit dood!” Waarna de grafstemming direct is getransformeerd in schaterlachen. Of als we ergens cavia’s moeten knuffelen in de schuur van het weiland van Lutjebroek (om even aan te geven hoe afgelegen het is): “Jij gaat met het OV toch, Bas?” Leuk ja, héél leuk.

Wees niet bang: ik zal eerst een paar lessen nemen mocht ik alsnog ooit de drang hebben een auto aan te schaffen. Bovendien zal dat hoogstwaarschijnlijk een zelfrijdend exemplaar worden (van autohaat naar automaat). Tot die tijd laat ik alle grappen gelaten en grinnikend over mij heen komen. Toon ik mijn rijbewijs vol trots aan een caissière als bewijs van mijn 18+-leeftijd. En dagdroom ik op de achterbank heerlijk over vlinders.

Goede reis!

Lees nu: Ik vroeg de dame die mij naaktfoto’s stuurt waarom ze dat doet

Vind jij ook leuk

1 Reageer

Mag ik zeggen dat ik pedofiel ben? - Dit is Derks maart 10, 2019 - 6:50 pm

[…] Column […]

Reply

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy