“Schrijf dit stukje schuin, kan ik ‘m dwarslaesie”

door Bas Derks

We gingen samen zwemmen, samen voetballen, samen achter de meiden aan in de glijbaan. We stoeiden. Haakten elkaar pootje. Pakten een feestje en de dag erop een paracetamol. Mijn neefje was het broertje dat ik nooit heb gehad. Tot we gingen studeren. Ik journalistiek, hij voor sportleraar. De intensiteit van de ontmoetingen nam af, maar de onuitgesproken band bleef bestaan.

Begin januari kwam het bericht: “Je neefje heeft een ongeluk met trampolinespringen gehad, hij heeft daarbij een dwarslaesie opgelopen vanaf z’n nek. Men vreest voor z’n leven.” Zeven weken intensive care en ontelbare operaties later is hij nu van ziekenhuis naar revalidatiecentrum verhuisd. Zijn armen doen het een beetje, alles daaronder is verlamd. “En kleine kans dat daar ooit nog verandering in gaat komen.”

Gelaten heb ik 2,5 maand alle berichten over zijn ‘voortgang’ voorbij zien komen. En nu mag ik op visite in het revalidatiecentrum. Ik wil hem dolgraag zien, maar nu het daadwerkelijk gaat gebeuren, vind ik het toch wel spannend. Wat is er nog van mijn neefje over? Hij heeft alles verloren. Moet helemaal opnieuw beginnen. Als een totaal ander persoon. Als mij dat zou overkomen, had het van mij niet meer gehoeven. Ik ben bij een pijntje in mijn knie al helemaal van mijn apropos. Laat staan dat ik mijn gehele knie nooit meer zou kunnen gebruiken.

Met een voorzichtige lach komt hij aanrijden in een rolstoel. Haartjes strak geknipt, sportbroek, sneakers, trainingsvestje. Zijn echte benen vastgebonden aan de nieuwe benenwagen. Niet hoe je je 21-jarige familielid het liefst ziet voortbewegen…

Ik kan niet veel uitbrengen, dus begint hij zelf met praten. Realistisch vertelt hij over zijn situatie en de vooruitzichten. Dat het natuurlijk t*f*sk*t is, maar dat hij niet veel verder komt als hij in dat gevoel van zelfmedelijden blijft hangen. Niemand zit te wachten op een constante chagrijn. “Ook niet als diegene een rolstoel onder z’n reet heeft.” Hij wil geen psychologen die praten over het verleden, maar werken aan zijn toekomst. “Waarom steeds praten over het ongeluk, als dit mijn huidige situatie is? Hier moet ik het mee doen, mijn oude leven is verdwenen. Kijk liever verder!”

In één klap was alles weg. Werk, dromen, gezondheid. Ik had verwacht een zielig hoopje mens te treffen, maar het tegenovergestelde gebeurde. Er werd gevreesd voor zijn leven, maar mijn neefje is sterker dan de dood. En sterker dan pessimisme. Hij leert opnieuw eten, opnieuw bewegen, opnieuw leven, opnieuw dromen en opnieuw lachen. Vastbesloten om nog steeds alles uit dit leven te halen.

Vlak voor het afscheid (net nadat die ouderwets flirtte met één van de verpleegkundigen) zegt hij: “Je mag hier wel een stukje over schrijven, maar dan wel schuin. Kan ik hem dwarslaesie”. Ik kijk ‘m aan en barst in lachen uit. Mijn neefje is nog steeds mijn neefje. Hij kan (waarschijnlijk) nooit meer lopen, maar ziet het leven wel zitten.

Talloze liefde voor deze krachtige prachtvent vandaag  <3

Lees nu: Wat fout is, kan nog wel kloppen

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!

Vind jij ook leuk

43 comments

Nienke Vonckx april 9, 2017 - 6:09 pm

Wat mooi omschreven. Veel sterkte voor Carsten. Wat heerlijk om te lezen dat hij zoveel kracht en humor in zich heeft. Een toffe neef als ik het zo lees!

Reply
Nel Bak april 5, 2017 - 6:53 pm

Prachtig geschreven en wat een humor, die komt er wel.

Reply
Anita Numan april 4, 2017 - 8:25 pm

Hoi ik heb ook een achternichtje zij heeft tot haar nek verlamd door een scooter ongeluk

Reply
Renate van Olst april 4, 2017 - 10:19 am

Prachtig!

Reply
Renate van Olst april 4, 2017 - 10:19 am

Prachtig!

Reply
Nicole Van der Lugt april 3, 2017 - 3:20 pm

Ontroerend en veel kracht toegewenst.

Reply
Nicole Van der Lugt april 3, 2017 - 3:20 pm

Ontroerend en veel kracht toegewenst.

Reply
Mariska Berg april 3, 2017 - 2:23 pm

En sterkte. Geniet van het leven.;-)

Reply
Lia Bisschop april 3, 2017 - 2:21 pm

Wens hem heel veel succes en sterkte het zal hem zeker lukken met zoveel mogelijkheden en ontwikkelingen die er in de toekomst nog komen.

Reply
Mariska Berg april 3, 2017 - 2:17 pm

Wouww super mooi.. respect 😉 ♡

Reply
Francis april 3, 2017 - 12:47 pm

Wauw, mooi! Grappig, mijn moeder werkt daar en heeft ons over hem vertelt 🙂

Reply
Maria Vedder april 3, 2017 - 11:19 am

Ontroerend

Reply
Wil ten Kate april 3, 2017 - 10:05 am

trampoline is een sport geen spelletje

Reply
Bas Derks april 3, 2017 - 10:07 am

Dus?

Reply
Elise april 3, 2017 - 10:26 am

Positief inderdaad, altijd positief ❤ Ik weet wat het is, heb zelf ook een dwarslaesie. Maak er een mooi leven van, respect!

Reply
Altijd Sanshine april 3, 2017 - 7:53 am

Ah wat prachtig geschreven! Diep respect voor je neef! Ik wens hem alle goeds! <3 En zijn opmerking over schuin schrijven vond ik geweldig 😉

Reply
Floris Koelink april 3, 2017 - 7:26 am

Mooi mens, mooi stuk

Sarah Van Vliet

Reply
Hermien Lam april 3, 2017 - 6:48 am

Hij doet me denken aan Bianca Mastenbroek. Ik heb echt heel veel mensen gefotografeerd. Van rijk en beroemd tot mensen met zware verhalen. Maar degene die ik het meest stralende en gelukkigste vond was Bianca. Ze zit ook in een rolstoel en is gehandicapt. Diep respect en bewondering heb ik voor mensen zoals zij en jouw neef.

Reply
Bianca Mastenbroek april 3, 2017 - 7:53 am

dank voor je mooie, lieve woorden!

Reply
Helma Wieskamp april 3, 2017 - 5:39 am

Kanjer

Reply
Loes Wassink april 3, 2017 - 4:58 am

Wauw zoveel respect !

Reply
Melissa Schuurman april 3, 2017 - 12:40 am

Wauw, wat mooi verwoord ♥️

Reply
Mineke de Jager april 2, 2017 - 9:57 pm

Reply
Rineke Van Elzelingen-van de Breevaart april 2, 2017 - 9:40 pm

Rick, dit is goud : ““Je mag hier wel een stukje over schrijven, maar dan wel schuin. Kan ik hem dwarslaesie”.”

Reply
Michelle Boerstal april 2, 2017 - 9:18 pm

Manon Luimes

Reply
Astrid Westerhof april 2, 2017 - 9:07 pm

Sophie Derksen

Reply
Mike Haanstra april 2, 2017 - 9:06 pm

<3

Reply
Sandra Luimes-Rosendahl april 2, 2017 - 9:06 pm

Veel respect voor jou Carsten!

Reply
Patries Van Den Bosch april 2, 2017 - 8:50 pm

Maak mooie nieuwe avonturen met je neefje! In die rolstoel kan ook een hoop gekkigheid uitgehaald worden! Leef het (aangepaste) leven met hem mee !

Reply
Ria van den Ouweland april 2, 2017 - 8:40 pm

Respect voor deze vrolijke vent, je weet nooit wat er weer eens uitgevonden wordt, dat je bv. Toch weer n beetje mobiel bent, wens je n super mooi leven toe, gewoon domme pech.

Reply
Nicole Radstake-Ernst april 2, 2017 - 8:35 pm

Super mooi… Zoveel respect voor jou Carsten .

Reply
Laxmie Siwpersad april 2, 2017 - 8:33 pm

Wauw mooi geschreven sterkte met je neef! ❤

Reply
Jeanine Frieswijk april 2, 2017 - 8:28 pm

Lars Vd Hengel

Reply
Mariël Van Steensel april 2, 2017 - 8:28 pm

Toffe peer, jouw neefje! Ik hoop dat hij er een prachtig leven van maakt!

Reply
Etienne Oet Limburg april 2, 2017 - 8:26 pm

Tim Mick respect

Reply
Marcella Luiken april 2, 2017 - 8:20 pm

Mooi stuk! Diep respect voor je neef!

Reply
Laura Wierenga april 2, 2017 - 8:06 pm

Wauw wat inspirerend wat een positief persoon

Reply
Hanneke Arnold april 2, 2017 - 8:04 pm

Mooi geschreven Bas!

Reply
Paola Stam april 2, 2017 - 7:51 pm

Mooi dat je hem zo in de picture zet!

Reply
Danielle Deighton april 2, 2017 - 7:50 pm

Inspirerend zo’n kanjer, ik wens hem het allerbeste

Reply
Annet Hulst april 2, 2017 - 7:47 pm

Zo. Heftig! Sterkte en kracht voor de revalidatie.

Reply
Suze Donderwinkel april 2, 2017 - 7:40 pm

Heel mooi! ✨

Reply
Bas Derks april 3, 2017 - 7:03 am

🙂

Reply

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy