Sorry, dat ik tegenstribbelde

Gisteren vroeg ik op Instagram wie er wel eens ongewenst betast is. Er kwamen – helaas geen grap – 100en verhalen binnen. Van zowel mannen als vrouwen. De ene nog schokkender dan de ander. Het maakt me boos en verdrietig tegelijkertijd. Ik heb de verhalen proberen te bundelen in onderstaande sorrybrief aan alle daders. Je mag hem delen of een eigen variant schrijven, if u like. Om de hele wereld nogmaals te laten zien: DIT. IS. NIET. OKÉ. Zoveel liefde en dank voor je open- en kwetsbaarheid. Je bent niet alleen.

Sorry dat ik tegenstribbel. Dat ik geen zin heb in je handen. Sorry voor mijn klap en glas water in je gezicht. Sorry voor mijn kleding, die veel te aanstootgevend voor je is. Sorry dat ik tijdens het aankleden geen rekening met je houdt. Sorry dat ik draag waar ik mezelf mooi in voel.

Sorry dat ik verstijf. Dat ik je niet terug zoen. Dat ik niemand durf in te lichten. Dat ik mezelf overal de schuld van geef. Sorry dat ik erom vraag met mijn wulpse dansjes en blikken. Dat ik je per ongeluk aankijk. Sorry dat ik hier ben, omdat ik van leven houd. Sorry dat ik niet hap op je gefluit. Dat ik geen drankje van je wil. Dat ik niet met je mee naar huis ga. Ook niet eventjes. Sorry dat ik niet reageer op ‘Goeie reet’, ‘Neuken?’ of ‘Pssst!’.

Sorry dat ik mijn shirt niet uittrek voor de webcam. Dat ik geen foto stuur van mijn naakte lijf. Sorry dat ik niet met je naar bed wil. Dat ik het alsnog doe, omdat ik bang ben je kwijt te raken en je dreigt weg te gaan. Sorry dat ik te jong, te bang, te verlegen ben om een tweede keer ‘stop’ te zeggen.

Sorry dat ik geen genoegen neem met wennen. Of drank. Of hormonen. Of ‘zo gaat het nou eenmaal’. Sorry dat jij jezelf niet kan beheersen. Dat je geen rekening houdt met de ander. Met mij. Dat je geen vragen stelt. Dat je niet onderzoekt wat de ander wil. Sorry dat je alleen maar aan je eigen behoeftes denkt.

Sorry dat ik niet je bezit ben. Dat ik geen pop of pornofilm ben. Dat je me niet kan kleien. Sorry dat ik een hart heb. Gevoelens. Een eigen wil. Een eigen lijf. Sorry dat ik een mens ben. Dat je me kan kwetsen. Psychisch en fysiek kan raken. Sorry dat ik grenzen heb. Dat ik zelf wil bepalen wie mij aanraakt. En wie niet. Sorry dat ik die keus maak. Sorry dat ik besta.

Sorry, maar hier ben ik.

#geensorry

Dit bericht bekijken op Instagram

“Ach, het went, dat ze aan je kont en lijf zitten”, is de conclusie van mijn vier vrouwelijke mede-danskompanen na een avond #stappen. Aan het eind is nummer 1 in haar kont geknepen, bij nummer 2 stond een uur (geen grappen: 60 héle minuten!) een gast hinderlijk om haar heen te dansen, nummer 3 is ingesloten door drie jongens die al continu aan het lonken waren en nummer 4 moet de hele tijd bij mij in de buurt blijven, zodat ze niet wordt lastiggevallen. En ik? Ik heb heerlijk en bovenal ongestoord alle cola uit mijn poriën kunnen dansen. Geen hand aan mijn bips of penis gevoeld. Niet ingesloten door een groep opgewonden man- of vrouwmensen. Gewoon, zoals het hoort, omdat ik simpelweg alleen zin had in dansjes. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Ik schrik van de berusting en hoe makkelijk #mannen (en vrouwen) met hun primaire geile gedrag wegkomen. Zoiets hoeft nooit te wennen. Het lijkt mij daarom mooi om een podium op de dansvloer te maken, en dat je daar dan op gaat staan als je dolgraag wilt zoenen. Of we delen de dansvloer in tweeën, waarbij je op de ene helft kan dansen met het lijf en op de andere met de tong. Maar ja, dat is ook zo kinderachtig. Tegelijkertijd lijkt mij ‘het went’ ook niet de juiste oplossing. Als ik elke ochtend in bovenstaande houding (@mcklinphoto kwam met deze dubieuze kunstzinnige pose) een braadworst met hagelslag en hondenpis moet ontbijten, gaat dat ook wennen, maar dat is nog geen reden om er genoegen mee te nemen. Om het te ondergaan. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Ik klink nu vast als een heilige boner, maar ik vraag me oprecht af waarom #mensen plezier halen uit het ongewenst intimideren van #vrouwen (en mannen). Wat voor avond heb je dan gehad? Ben je trots, tevreden met de tientallen afwijzingen? Geef je jezelf een schouderklopje voor iets wat je met een nuchter hoofd (hopelijk) nooit had gedurfd? Ben je een beter mens geworden? Eigenlijk hoop ik dat je nog zo dronken bent dat die schouderklop niet op je schouder, maar vol op je gezicht belandt. Zodat je voor eens en altijd wakker wordt geschud uit je seksistische #wereldbeeld, tijdens je verdiende braadworst met hagelslag en hondenpis-ontbijt. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Is het vies? Maakt niet uit. Het went! 🐶

Een bericht gedeeld door Bas (ditisderks.nl) #applief 💛 (@scharminkel) op 22 Jan 2020 om 12:26 (PST)