Sorry jongens, ik had nooit grappig moeten willen zijn

Het is 00:56 en we stappen de trein in op Utrecht Centraal. Net een afstudeerfeestje achter de rug, dus we komen lichtelijk balorig de coupé inlopen. Op de eerste twee stoelen liggen twee gozers voor pampus. Ik film het, moet lachen en bedenk een grap die ik beter niet had kunnen bedenken…

Als we om 01:20 op Ede-Wageningen aankomen, tik ik de twee slaapkoningen aan. “Gasten, we zijn in Nijmegen. Moeten jullie er niet uit?” Eentje schrikt wakker, roept slaapdronken “Ja!” en begint aan de arm van zijn nog snurkende vriend te sjorren. Mijn vrienden en ik stappen ondertussen lachend uit, in de waan dat ze er nu wel achter zijn dat we op Ede-Wageningen staan.

Op het moment dat we het fluitje van de conducteur horen, springen er achter ons plots twee gasten uit de trein. Geschrokken kijk ik achterom. Het zijn de twee die ik zojuist heb aangetikt. Terwijl de trein wegrijdt, komen ze langzaam bij zinnen en ontdekken ze dat dit helemaal niet het juiste station is. Ze beginnen te schreeuwen en gooien hun armen vol misbaar de lucht in. Ik bedenk me geen moment en zet het op een sprinten.

Dus jongens, ik hoop dat jullie dit lezen, want ik wil graag mijn excuses aanbieden. Excuses voor het feit dat ik van jullie droom een nachtmerrie heb gemaakt. Excuses dat ik ben weggerend. En excuses dat ik stiekem alsnog kleutershard om deze grap gelachen heb. Ik hoop oprecht dat jullie ondertussen wel thuis zijn en straks een betere nachtrust hebben.

Welterusten!

Lees nu: De NS? Laat me (niet) lachen!

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!