Mijn vrienden vinden mij een klootzak

“Je bent een zak kloten.”

Dit krijg ik regelmatig van mijn vrienden te horen. Ik spiegel mij, al dan niet bewust, aan hen. Op welk punt ze zijn, wat ze bereikt hebben, hoe ze denken en in het leven staan. Ik trek mij aan hen op. Leer van ze. Maak gretig gebruik van hun luisterende oren. Ik stort mijn overvolle hart uit over hun wijze hoofden. Probeer er eveneens voor hen te zijn, wanneer zij dat nodig hebben. Ik stoei, knuffel en lach met deze mensjes. Betwijfel of adoreer hun levensstijl. Maak keuzes op basis van hun advies. Of verontschuldig me later dat ik niet eerder geluisterd heb.

Vriendschap is een unieke vorm van liefde. Ik houd van mijn vrienden. Heel veel. Ze zijn de reden dat ik niet verhuis, niet in Utrecht of Amsterdam bivakkeer. De reden van mijn zelfverzekerdheid en levensvreugd. De reden dat ik niet totaal verzuip in mijn eigen leven en alles wat het losmaakt. Ze houden me stevig op de grond. Geven me letterlijk en figuurlijk zetjes in de goede richting. Zijn trots, maar met mate(n. Ha-ha, grappig Derks).

Ik ben blij dat mijn vrienden niet constant lief zijn. Blij dat ze geen zin hebben om altijd complimentjes te geven. Ik ben blij dat ze niet alles wat ik zeg en vind beantwoorden met “Waaaat leuk!” Dat ze me soms een standje geven. Geen geveinsde interesse of overdreven enthousiasme tonen, maar recht uit hart reageren. Ik ben blij dat ik mezelf niet moet aanpassen om erbij te horen.

Ik hoef van mijn vrienden niet te zuipen. Niet te neuken. Niet over vrouwen te praten. Ik hoef geen jointje ‘mee te doen’. Geen punten te scoren. Geen verkeersborden te jatten. Ik hoef van mijn vrienden nergens aan te voldoen. Geen andere versie van mezelf te zijn. Er is geen norm. Geen groepsdruk. Alleen elkaar. Niets hoeft, alles mag.

Ik ben intens gelukkig met mijn vrienden. Vind het heerlijk dat ze altijd eerlijk zijn, zich durven uit te spreken. Bijvoorbeeld als ze mijn kledingcombi lelijk vinden, tandpasta mijn bovenlip siert of ik naar zweet stink. Ik ben blij dat mijn vrienden geen blad voor de mond nemen en de confrontatie niet uit de weg gaan, maar tegelijk ook de waardering en de liefde voor de ander tonen. Ik ben blij dat ze mij durven uit te schelden wanneer dit meer dan verdiend is. Niet omdat ze mij haten, maar omdat ik belangrijk voor ze ben.

“Je bent een zak kloten, maar wel de onze.”

Lees nu: Kus, trouw en baby me

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Bas Derks (ditisderks.nl) (@scharminkel) op 27 Jan 2019 om 12:19 (PST)