Het was een afgrijselijk mooie dag

“Het 14-jarige meisje Romy uit Hoevelaken, van wie vrijdag het lichaam werd gevonden in Achterveld, is seksueel misbruikt.” Zo beginnen de NOS en eigenlijk alle andere nieuwssites hun artikel over het onderzoek naar de tragische dood van een minderjarig meisje. Toen ik deze eerste zin, de niets verhullende kop (Romy (14) seksueel misbruikt) en een foto van Romy zag, moest ik direct aan de ouders van Romy denken. Hoe zou het zijn om je dochter te verliezen en dat vervolgens heel Nederland kan meelezen over de verschrikkelijke, fatale uren voor haar dood?

Ja, ik ben een journalist. En ja, ik ben voor eerlijke en open nieuwsgaring. Maar er zijn naar mijn mening grenzen aan wat je kan brengen. We hoeven namelijk niet alles te weten. Want wat heb ik eraan om te weten hoe een jongedame net voor haar dood – wat al gigantisch afschuwelijk is – ook nog seksueel misbruikt is? Helemaal niets. Het is sensationele non-informatie, die ik toch voor mijn ogen krijg en ergens in mijn hoofd opsla. Net als alle liveblogs over terroristische aanslagen, berichten over mogelijke dreigingen of een plasseksvideo. Het is onzinnig, onnodig of privé, maar heeft onbedoeld wel invloed op mijn wereldbeeld.

Na het nieuws over Savannah en Romy werden vermissingen plots hot topic op nieuwssites. In een paar dagen tijd kwamen tientallen ‘nieuws’berichten over vermiste tienerjongetjes en -meisjes langs die al een uur niet thuis verschenen waren. Waarschijnlijk omdat ze stiekem (en net iets te lang) met iemand in het fietsenhok hebben staan bekken. Wat ze natuurlijk niet aan hun ouders vertellen. Want ja, daar ben je puber voor. Paniek om niets dus, maar ondertussen is het kwaad al wel geschied: de angst is gezaaid.

“Ja, als wij het niet brengen, dan doet een ander nieuwssite het wel.” wordt dan vaak als argument gebruikt. Natuurlijk mag je melden dat een meisje vermist/gedood is, maar is dat ook een motivatie om datzelfde onderwerp op te hypen tot abnormale proporties? Lijkt mij niet. Ik hoef niet bij elke poep of scheet te horen dat iemand denkt dat er een bom is afgegaan in de toiletruimte van een station. Toch gebeurt het wel constant. “Mogelijke ontploffing in wc’s Utrecht Centraal”. Liveblog, verslaggever ter plaatse, ingelast journaal, alles. En twee uur later blijkt het loos alarm (geloosd alarm, muhaha). Leuk, maar hartstikke onnodige heisa.

Daarom hoop ik dat er in de toekomst wat minder op scorenswaardig, maar meer op inhoud gelet gaat worden. Door bij een plaatselijke vermissing nog even te wachten met melden bijvoorbeeld. Of bij aanslagen slechts het broodnodige te melden, aangezien terrorisme alleen bij de gratie van aandacht bestaat. Heroverweeg daarom alle woorden, statements en gruwelijke feiten. Bepaal of het vermeldingswaardig is, of het iets toevoegt aan de stilte. Denk aan Romy. Aan haar ouders. Aan ons.

En als je een keer niets te melden hebt. Prima. Perfect zelfs. Dan was het een mooie dag. <3

Lees nu: ‘s Nachts fiets ik meisjes naar huis

Fotograaf: Joylé Photography.
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!