Bas Derks
Bas Derks (ik dus) ziet zichzelf als een schrijvende Tarzan. De pen als zijn liaan, het voertuig door het maatschappelijke oerwoud. En het papier als zijn lendendoekje, het voorwerp dat bijzondere zaakjes aan het licht brengt.
eerdere post
Laurens – een film over jezelf worden (voor 365)
volgende post
3 comments
mooi hoor Bas! En Joanna:)
Zodra dit gedicht als poster verschijnt, ben ik de eerste die er een aanschaft.
Hangt het stralend in mijn klaslokaal.
Succes verder
Fantastisch! U heeft een mailtje gekregen 🙂