Ik houd van ongemakkelijkheid. Soms ga ik rondjes fietsen voor een onbekend huis, terwijl daarbinnen steeds argwanender mijn kant op wordt gekeken. Ooit ben ik ’s nachts (terugkomend van vrienden) stil gaan staan. Starend naar een vrouw in haar badjas, die – onderweg naar haar nachtrust – net de gordijnen wilde sluiten. Van die rust kwam niets terecht. Als aan de grond genageld bekeek ze de koekeloerende knul. Tot ik plots bewoog en zwaaiend de nacht in verdween. Waarschijnlijk heb ik er harder om gelachen dan zij.
Noem Derks gerust een freak. Zit wat in. Zelf vind ik het vooral zalig om te dollen met de ongegronde angsten van de mens. Het gaat mij om de ongemakkelijke reactie, niet per se om vrouwen in een badjas. Doe het namelijk ook bij mannen. Moet dan alleen wat eerder maken dat ik wegkom. Het piemeltjesgeslacht rent wat sneller en minder angstig naar de voordeur namelijk. Gelukkig heb ik ongelukjes en herkenning tot nu toe kunnen voorkomen.
Ook vannacht tweewielerde ik richting thuis. Tot ik plots iets zie bewegen. Een egel! Ik bewonder egels. Ze zijn stekelig en tegelijk zo lieflijk. Gebiologeerd volg ik dit bijzondere schepsel. Zonder door te hebben dat mijn voeten een oprit betreden. Iets wat de man des huizes daarentegen wel doorheeft. Tenminste, hij ziet geen egel, maar uitsluitend mij snuffelend zijn tuin inkomen. Om 01:00 ’s nachts. Voordat ik ‘t stekelbeestje vast kan leggen, zwaait er een deur open en spreekt een ziedende bromstem: “Ik zou je neus maar snel ergens anders steken, snotjoch.”
Mijn gestamel over een egel (die natuurlijk allang verdwenen is) helpt de ongelukkige situatie niet echt verder. Uiteindelijk besluit ik om weg te lopen. Zonder mijn fiets mee te nemen. Gewoon weg. Totaal overdonderd door de onbedoelde en voor mij ongewone situatie.
Ja, ik houd nog steeds van ongemakkelijkheid (en van egels), mits het wel de ander overkomt.
Een WhatsAppje bij nieuwe schrijfsels?
Voeg 06-57835955 toe, stuur een willekeurig berichtje en blijf op de giga-hoogte!
Of volg Derks op Instagram / Twitter / Facebook
7 comments
Made my day
Hahahaha.. Liep er maandagavond nog eentje vlak langs mijn tenen. Moet zeggen dat ik het tegenovergestelde deed. Bleef stokstijf zitten, biddend dat die snel verder zou lopen.
Ik vind je leuk Derks! Jij maakt mijn dag steeds weer een beetje mooier, Dank je wel!
Lief !!!!!!!!!!!!
Dat achter een egel aanrennen deed ik ook een keer, maar ik liep dan wel vol tegen een groot bord aan met mijn hoofd.
Ai, dat is fysieke pijn. Ongemakkelijkheid is geestelijk lijden.
Daar zit zeker wat in, hoewel het door lachende mensen het geestelijk ook wel wat ongemakkelijk werd…