“Hé, hoe is het? Wil je [vul zelf in] voor mij doen?”

“Hé, hoe is het?” Als je na maandenlange radiostilte plots zo’n berichtje krijgt en de ander nog ‘Aan het typen…’ is, kan je er de donder op zeggen dat de afzender dadelijk iets van je vraagt. En inderdaad, twee seconden later komt de indirecte aap uit de mouw: ‘Zou je [vul zelf in] willen doen?’ of ‘Kan je bij [bepaalde contest waarbij de ander toch geen kans maakt] op mij stemmen?’.

Mijn antwoord is dan standaard:
“Hé, wat tof dat je vraagt hoe het mij gaat. Kan ik het eindelijk aan iemand vertellen. Ik ben in de dierentuin gebeten door een luiaard. Loop daardoor de laatste tijd echt op mijn tenen. Zie het allemaal niet meer zitten, lig de gehele dag. Kom met moeite m’n bed uit. Fut- en energieloos. Of is dat dubbelop? Helder denken lukt niet meer. Als ik nog iets extra moet doen, knap ik uit elkaar. Maar ja, voor jou schuif ik alles voorbij. Al wordt het mijn dood… Wat kan ik ook alweer voor je doen?”

Voel je vrij dit antwoord te kopiëren en voortaan standaard te gebruiken. Zo leert men (hopelijk) in sneltreinvaart af om vragen te stellen waarbij ze helemaal niet in het antwoord geïnteresseerd zijn en kunnen ze de volgende keer direct tot hun punt/verzoek/vraag komen. En heb jij de mogelijkheid meteen ‘Nee’ te zeggen. Houd je tijd over. Om eens oprecht te praten over hoe het met de ander gaat bijvoorbeeld.

“Hé, hoe gaat het nu écht?”

Lees nu: Ik wil alleen maar weten of het goed met je gaat

Fotograaf: Joylé Photography.
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!