er zit een dooie hond in bas derks ditisderks dode

Ikje: “Ja, er zit een dooie hond in.”

door Bas Derks

KEF KEF KEF KEF KEF. Met ontblote tanden komt het vierpotige gedrocht de hoek om rennen. Ik schrik me de hondentyfus uit mijn overpeinzingen. In mijn linkerhand een afvalzak vol oude kleding voor de recyclingbak. Nadat het mini-mormel me verrot heeft gegromd en in mijn afvalzak probeert te bijten, komt de eigenaar aanwaggelen. “Ahhh, zo schattig, Sjakkie wil altijd weten wat er in andermans tassen zit.” Verder doet de man geen poging het projectiel uit mijn buurt te verwijderen.

Terwijl ik voor de zoveelste keer een bijtende uitval probeer te ontwijken, word ik flink chagrijnig. Dat beest is niet schattig, maar onopgevoed en bloedirritant. Op het moment dat ik de afvalzak bovenop het diertje wil zetten (“HIER, KIJK ZELF MAAR, SJAKKIE”), bedenk ik iets beters. Mijn blik wordt serieus en ik kijk de lachende man recht aan:

“Ik snap wel dat Sjakkie zo enthousiast is, er zit namelijk een dooie hond in…”

De glimlach verdwijnt, het gezicht wordt spierwit en Sjakkie wordt binnen een seconde uit mijn bereik getrokken. Nu ben ik benieuwd of ze dode honden ook recyclen.

Lees nu: Schaamgrijs

Vind je dit leuk en wil je Derks steunen? Koop dan één van de poëzieposters in de Hebshop! Bedankjewel. Liefduhh

Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.

App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!

Vind jij ook leuk

Laat een comment achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt koeken. Is dat goed? Ja hoor Meer lezen

Privacy & Cookies Policy