2,2K
“Is deze plek vrij?” Het lijkt wel of ik vraag om zijn leven aan mij te offeren. Met de grootst mogelijke moeite grijpt de man naar zijn tas en zet ‘m met een diepe zucht bovenop zijn schoot. In een opwelling besluit ik mijn eigen rugtas op de vrijgekomen treinstoel te zetten en met brutale glimlach in de zetel ertegenover te gaan zitten. Nog nooit heb ik iemand zo lang niet met zijn ogen zien knipperen.
Lees nu: Pavl-ov
Fotograaf: Joylé Photography.
Vind je dit leuk en wil je Derks steunen? Koop dan één van de poëzieposters in de Hebshop! Bedankjewel. Liefduhh
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.
App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!
