Drie onbekende mensen beginnen een gesprek in de trein. Een paar stoelen verderop luister ik aandachtig mee. Geen idee hoe, maar in dertig minuten praten ze elkaar bij over geloof, familie, favoriete gerechten, hobby’s, politieke voorkeuren, etc.
Ze luisteren aandachtig naar de ander. Willen niet koste wat het kost hun eigen verhaal doen. Ze zijn oprecht geïnteresseerd. Stellen vragen. Laten elkaar uitspreken. Knikken begrijpend. Ze zijn kritisch. Vertellen dat het bij hun thuis anders gaat. Maar veroordelen niet. Ze laten elkaar in de waarde. Zien de schoonheid van de ander in. En praten daarover. Niets meer en niets minder.
“Wie waren het, Derks?”
Oh, gewoon, twee Marokkaanse moslima’s en een blanke vrouw uit Roosendaal. Maar dat is bijzaak. Drie volwassenen.
Lees nu: Ik heb een hart van glas
Fotograaf: Joylé Photography.
Volg Derks op Instagram. Snapchat: ditisderks. Of Spotify. Of doneer.
App 06-57835955 en blijf op de giga-hoogte!
17 comments
Koen Kuijes Janina Pieterse
Heleen Bastiaanse Annabel Stikkelorum zoiets bedoelde ik gisteren! ;d
Yes, ik had je begrepen, mooi hoor (:
Fantastisch. Dat zijn de mooiste mensen, geen veroordeling maar wederzijds respect.
Heerlijk wanneer mensen open staan voor elkaar
Dat had ik ook!
Ik moest van Schiphol naar Breda. Ik had de laatste trein, dus ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten.
Op een gegeven moment raakte ik met drie mannen in gesprek. Niemand kende elkaar van tevoren, en ze hadden allemaal een ander geloof.
Daar zijn hele mooie gesprekken uitgekomen, en ik heb ook enorm kunnen lachen met ze!
Man, zou toch echt fijn zijn als alle gesprekken zo verliepen.
Al onze gesprekken ook.
Mission impossible Bas!
Heb het over al onze gesprekken, Roal.
Das niet zo moeiluhk
[…] weerzin verandert in verbijstering. Ik zie tranen in de ogen van de man. “Hij liet een briefje achter met de tekst ‘Ik […]
[…] weerzin verandert in verbijstering. Ik zie tranen in de ogen van de man. “Hij liet een briefje achter met de tekst ‘Ik […]
Merci!
Fijn om te lezen dat het nog kan 🙂
Dank Bas!
En zo hoort het